Kıyamet alameti gibi çalan alarmı duvar sayesinde susturdum. birde gezi var bugün. su dünyasına gidiyormuşuz okul olarak siyah tayt ve birde kırmızı kareli bir gömlek giydim üstüme. bu kıyafetleri onunla almıştık. ne diyorum ki ben. neyse servis şöförü Ali abi sayesinde okula ferrari hızıyla yetiştik. bizi su altı dünyasına götürücek olan servisi bekliyoruz şimdi.yan sınıftaki ismini dahi bilmediğim çocuk yanıma geldi. "naber rumeysa" bak bak adımı da biliyor " iyiyim ııı... " diye geveleyince "ben alperen" dedi . memnun oldum diyebildim sadece başka ne diyebilirdim ki. "serviste birlikte oturalım ne dersin" ne diycem şimdi ben "olur kimseye sözüm yok zaten " demekle yetindim . bire kimseye sözüm yok falan diyorum kimi kandırıyosam ben.zaten arkadaşım yok. yol boyu havadan sudan muhabbet ettik.
su altına geldiğimiz zaman
"aa alperen bak şunlar ne kadarda tatlı " "onların adı beta. çok küçük ve sevimliler " " ya öyleler " "burada insanın tüm stresi gidiyor " ay bide durmuş bu çocukla muhabbet ediyorum. hemen çağrının yanına gitmeliyim .arkamdan rumeysa diye seslendi hiç alsırış etmedim .bir taksi durdurdum. istikamet çağrının evi. aptal sevgilimle konuşmam lazım.
Çağrı'nın evine geldiğimde zile öyle bir basmışımki zil yerinden çıkacaktı.Çağrı kapıyı bornozla açtı. duştan çıkmış olmalı. " rümeysa sana bitti diyorum unut beni.akşam izmire yol alıyorum. " başlatma izmirinden şimdi.bitti ne ddemek ne demekk. "hayır bitemez gerizekalı" dediğim sırada arkadan bir kadın sesi geldi "kimmiş o aşkım" o aanın şokuyla içeri daldım. o da neydi öyle!! yatağa yayılmış çırılçıplak tahrik edici bir sarışın .ve dudaklarımdan iki hece çıktı
"abla"...
