SON NEFES - Son Serisi I - FİNAL

ALINTI

21. BÖLÜMDEN ALINTI - ASLAN'IN ZOR ANLARI :)

Halil’i aradı. “Bizim eve gel. Çabuk.” Deyip kapattı.
Eve vardığında çocuğu sessizce odasına çıkardı. Halil’in evi yakın olduğundan gelmişti.
“Hayırdır ne oldu?” dedi Halil masadaki meyvelikteki üzümden birer tane ağzına atarak.
“Annem Nefes’e ambargo koydu.”
“Nasıl yani?”
“Alıkoydu işte yani. Vermiyor bana. Eve hapsetti kızı.”
Adam sesli bir kahkaha attı. “Ne yani kızı sana göstermiyor mu?”
Cık, yaptı başını havaya kaldırarak. “Münasip değilmiş. Artık biz nişanlı bir çiftmişiz. Öyle usturupsuz saatlerde kızı eve bırakmamalıymışım. Bende de kalamazmış. Yok sanki hayatımda kızın eli elime değmemiş. Ulan bizim çocuğumuz var çocuğumuz. Zaten zor ikna etmişim kızı, şimdi de annem çıktı karşıma. Ne bahtsızmışım arkadaş. Eşekliğime yanayım valla. Anasını satayım, bileydim takmazdım lan o yüzüğü. Anlamadım ki ben bu işten bir şey.”
Sözünü bitirdiğinde Halil’in karnını tutarak güldüğünü gördü. “Dalga mı geçiyon lan sen benimle?”
“Yo-yok abi. Ha-hayat geçirmiş zaten geçireceğini. Bir de ben geçer miyim?”
“Şimdi sana buradan bir geçiririm, görürsün.”
“Yani şimdi evlenene kadar Nefes orada kalacak ve siz normal nişanlı çiftler gibi takılacaksınız öyle mi?”
“Öyleymiş.” Dedi öfkeyle.
Halil düşünür gibi yaptı. “Aslında... Benim bir önerim var.”
“Neymiş?” deyip, hemen karşısına oturdu.
“Harika bir muhallebici biliyorum. Kızı oraya götürebilirsin.”
Aslan kaşlarını çattı ve adamın kafasına geçirdi. “Bende burada adam yerine koymuş dinliyorum seni.”
“Oğlum filmlerde öyle olmuyor mu? Şu sahildeki pastanede güzel ama. Oranın da çikolatalı pastaları meşhurmuş.”
“Şimdi ben senin münasip yerlerine sürer o çikolatayı sokağa atarım ha. Bana pastane muhallebici değil. Düğün organizasyon şirketi lazım. En acil düğün yapacak türünden.”