Campus Harmony

Prologue

Music.

Yan ang isa sa mga bagay na kailangan ng unity.

Kung baga sa banda,

Ang bokalista, gitarista, bahista, drummer at kung ano pa,

Dapat nagkakaisa.

At ang lyrics ay dapat nakikiisa sa mga notes.

Ang mga notes dapat nakikiisa sa mga instruments na gagamitin.

Ang mga instruments dapat nakikiisa sa boses ng kakanta.

Yan ang tinatawag na harmony.

Kahit sa buhay,

Dapat may harmony.

Isang mali,

Wala ng harmony.

Kahit sa campus.

Teachers,

Students,

Every department and colleges,

In every event,

Dapat nagkakaisa.

Dapat, may harmony.

Eh sa pag-ibig?

Paano kung ang mahal mo ay biglang mawala ang inspirasyon mo kung kelan gumaganda na ang himig ng ngayon?

“Bakit? Bakit ikaw pa ang nawala? Paano na ako?!”

Paano kung ang mahal mo sa nakaraan mo ay biglang magpakita sa iyong pinakamagandang bahagi ng musika ng kasalukuyan?

“I came back because of you. Because I love you.”

Paano kung ito ang sumira sa musikang iyong nililikha para sa hinaharap?

“Wala na. This is a mess!”

Paano kung unti-unting nawawala ang harmony sa musikang nililikha mo?

“This can’t be happening. Anong gagawin natin?”

Pati ang campus na pinapasukan mo,

Nakigulo?

“May papalit na sa’yo.”

“What?!”

“We’re sorry.”

“Fine! The hell I care!”

Anong gagawin mo?

Hahayaan mo na lang bang masira ang musikang ginagawa mo at lilikha ng bago?

“Let’s start again. A new one.”

“No.”

O itutuloy mo ito hanggang gumanda hanggang sa dulo?

“I may not know anything. But I know we’re still the perfect two. Only me and you.”

Maibabalik pa ba ng musika pag-ibig ang..

Campus Harmony?