Sprokjes met one direction.

Hooftstuk 7

Ik wou gaan kijke in de bosje, maar ik hoorde een soort gegrom, ik werd er bang van maar ik keek toch. Het leek een mens maar het was het niet , het had overal haar en had vel rode ogen . Ik beleef rustig staan ik hoopt dat het mij niet zag maar het loop te weg, ik ging snel naar huis ik dacht er over wat het was maar het leek alle maal niet logies. Maar het aller ergste was dat ik niet weet of het mijn guur heeft en of het mij heeft gevolgt. Ik ga maar naar bed. Ik had een goede nacht tot dat de wekker ging. Ik doe zo als altijd het zelfde als elke ochtend. Ik ging naar mijn vriendin, maar ik zag dat Harry en Danique staten te praten. Ik keek wat ze gingen doen toen zag Danique mij. Dus ik fietste er heen "heey" zij ik "heey" zegen ze alle bij "zullen we naar school." Zij ik. En we gingen naar school Harry zij "heb je nog een liedje bedacht?" "Nee ik had even geen inspiratie meer. Maar ik heb wel nog veren gezongen in het bos. Maar weet je wat raar is ik zag zo iets raars in het bos. Het was een soort menselijk maar dan met veel haar en vel rode ogen. Weten jij wat het is? Ik kan wel zelf een paar dingen bedenken maar dat kan niet." Ze kijken mijn aan of ik gek ben. Maar dat ben ik niet. "Hoe gek het ook klinkt het is de waarheid, ik dacht dat het een weerwolf zag." "Oke?" Ik liep boos weg

Danique pov

Zij lijkt wel gek weerwolf bestaan niet. Ik wou achter haar aan rennen maar ze was al verdwenen. Ik ging naar de klas. Ik zag haar in de klas zitten en ik ging naast haar zitten. "Wat is er nou?" Vraag ik "wat er nou is! Jullie geloven niet eens dat ik een weerwolf zag. Nou wat kan er nou mis zijn!" "Oke je heb een punt maar ze bestaan niet. En het is waarschijnlijk lijk een jongen met een dom pak." "Oke vanavond is het de tweede volle maan ik ben dan in het bos maar niemand vertellen hè." "Oke als je het dan nog een keer ziet maak er een foto van." "Oke" en toen kwam de leraar binnen.