Unforgettable Memories

17 4 4
                                    

Shey point of view

Marami kaming alala na Hindi namin makakalimutan. Mga masaya, nakakatawa at sympre isa narin doon yung mga nakakaiyak.

"I love you." lagi akong kinikilig kahit ilang taon na kami. Hindi ako nagsasawa na sabihan niya ako niyan. Ang sarap sa felling

Yung mga message niya saakin na mahahaba yunh goodnight's lalo akong naiinlove sa kanya

Talagang mahal na mahal ko siya. Kapag may away kami isang sorry niya lang o isang sorry ko lang okay n an kami. Hindi kasi namn kaya tiisin ang isat isa. Lagi kaming magkadikit.
Halos araw araw yata siya sa bahay namin.

Mas mahal ko pa yata siya kaysa sa sarili ko siguro kapag nawala siya magpapakamatay talaga ako kasi sjya Yung happiness ko nasa kanya yun. Kapag baf mood ako pag nandyan n siya nawawala na yung pagiging bad mood ko.

Swerte talaga ako sakanya feeling ko perfect boyfriend ko siya. Siya yung bestfriend ko, at boyfriend ko. Two in one na kumbaga.

Kaya lang mapaglaro yung tadhana eh. Binago niya lahat. Binago niya ang makukulay at pinalitan ito ng dilim.
Ang dating masaya naging malungkot. Ang dating maingay ay naging tahimik. Ang dating hyper naging tahimik. Ano kaya ginawa namin at pinarusahan niya kami?

Nung araw na aalis siya at bibisitahin ang kankyang lola sa probinsya. Nagkaroon ng accident. Dahil sa lala namatay ang aking nobyo. Hindi ko alam kung ano gagawin ko.

Diba nga sabi ko kapag nawala siya magpapakamatay ako.nung araw nun nawala lahat saakin para akong binagsakan ng isang million na bato.

Pero alam ko ang solution. Kinuwa ko ang isang kutsilyo tinapat ko iyun saaking pulso.

"nasobrahan ang pagmamahal ko sayo. Kaya ito ako ngayon nag iisa.
Wala na naman na yata akong kwenta kung mananatali ako dito da munfo wala ka. Gagawin ko ito para mag kita ulit tayo. Para ipagpatuloy ang ating storya. Hintayin mo ako. Kasi nanniwala ako na may pag asa pa tayo. "

Iyak ako ng iyak nag iwan muna ako ng letra para saaking magulang. Dahil alam kong hahanapin Nila ako.

Hiniwa ko na ang aming pulso
Magkikita na tayo warrie

Unting unti akong nawalan ng malay.

-----------------__-__-___-------_----

Pag gising ko may nakita akong maliwanag

Ito na ba yun? Makikita ko na ba siya?
Pero kumunot bigla yung noo ko nang may iba akong nakita. Ang magulang ko.

Hindi pa pala ako nasa langit. Nasa Hospital ako.

Siguro hindi talaga si warrie ang hinding tamang lalake para saakin. Siguro may dadating pa. Pero alam ko naman na masaya ngayon saakin si warrie dahil hahanapin ko ulit ang aking happiness.

Pero Hindi ibig sabihin nun. Hindi ko siya makalilimutan.

Lahat ng memories namin. Hindi ko yun makakalimutan kasi uun ang pinakauna kong happiness nasa kaniya.

Those memories I'll never forget.

3 Years later

Yes. after 3 years nahanap ko ulit ang happiness ko. Kahit nahanap ko ulit. Hindi ibig sabihin nun nakalimutan ko ni si warrie.

Namimiss ko na siya. Lahat ng alaala na yun ay

Unforgettable Memories.

The End

----------------

Hehe try ko lang po.

Vote po kayo. Kahit lima lang. Heheh

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Dec 04, 2017 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Unforgettable Memories Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon