He Who Stole My Heart

Chapter Five - Mr. Bipolar -__-

(a/n: hello kay lilmissdreamer ^____^ dedicated po sayo ang chapter na 'to dahil ikaw ang number one supporter ng story ko. haha.. :)) thank you <3)

Si Zhien nga po pala.. on the right side.. <3

---------------

“Leave her alone” narinig kong sigaw ng isang lalaki na may pamilyar na boses mula sa likuran ko.

Agad naman akong napalingon sa taong nasa likod ko para masiguradong siya nga yung nagsalita. At hindi nga ako nagkamali. I smiled because of the thought na niligtas niya ako sa four mean girls na ‘to.

“K-king Zhien.. ano pong ginagawa niyo dito?” girl number 1. Whattda? Bakit naman king pa ang tawag nila dito kay Zhien?

“Saka we won’t leave her alone. She’s after the 4D. Alam naman naming ayaw na ayaw nyong may lumala---“ di na natapos ni girl number 2 yung sasabihin niya dahil agad na nagsalita si Zhien.

“Don’t you dare decide for what we want or what to do to the things or persons that concern us.”

“P-pero.. King!”

“No more buts! Or else you want your life to be miserable?”

“S-sabi ko n-nga po. We’ll leave her alone na.” nakayukong sabi nung leader nila.

“Good.” poker faced na sabi naman nitong lalaki na to. Tumalikod na rin siya agad sakin pagkatapos niyang sabihin yun at naglakad na palayo. Ano ba yan! Hindi pa ko nakakapag thank you eh >,<

“Geez. Pasalamat ka at dumating si King Zhien at pinigilan niya kami.”

“At dahil naman mabait kami, titigilan ka na namin…..” phew! Akala ko mato-trouble agad ako ngayon eh. First day na first day ko dito sa school na to, trouble agad! Tss.

“For now.” Sabay tulak nila sakin. Natapon tuloy yung bitbit kong tray na may laman na mga pagkain at ako naman ay napaupo sa sahig. Ano ba naman yan. Masyado akong nagtiwala agad sa mga sinabi nila kanina. Akala ko talaga titigilan na nila ko eh. Hindi lang nakatingin si Zhien, sinuway na nila yung sinabi niya. Napaka mean talaga nila!! >__< bakit ka ba kasi umalis agad Zhien!!

“Akala ko ba lulubayan niyo na ko ha?” grabe! Pinagtitinginan na ko ng mga estudyante dito oh. Nakakahiya!

“Haha. Naniwala ka naman agad? Pabaon lang namin yan sayo. Haha. Tara na girls!” saka lang sila tuluyang umalis. Tsk! Ano ba naman yan! Di pa nga uwian, may pabaon agad?

Asan na nga ba si Lanz? Di ba niya nakita yung kaguluhan dito? Saka yung dalawa kong bespren? Uwaaaa! Kung kelan kelangan ko ng knight in shining armour, di naman sila dumating.. *sniff* ano ba yan. Di naman ganun ka big deal yung pagpapahiya nila sakin eh. Ang weak ko talaga!

Makatayo na nga dito. Tama na ang kadramahan ko! Wala rin namang nag abala na tulungan ako eh. >3<

Pero bago pa man ako tuluyang makatayo, may humigit nanaman sa braso ko. Siya yung nagtayo sakin mula sa pagkaka-salampak ko sa sahig. Nung inangat ko ang ulo ko, nagtama yung mga mata namin.

“Tsk. You’re so weak. Di mo man lang napagtanggol sarili mo. Sabi na nga ba, dapat di kita iniwan dito agad eh. Psh. Tara nga!” hinigit naman ako ng lalaking ito palayo dun sa cafeteria.

 Saan naman niya ko dadalhin? Di pa nga ako nag la-lunch eh. Nagugutom na kaya ako T3T di na ko nakapalag pa dahil kinakaladkad niya ko papunta sa kung saan.

“uhmm Zhien! Saan ba tayo pupunta?”

“Tsk. Just shut your mouth and follow me.” Tss. Sabi ko nga po eh. Di na ko magtatanong.