Hani insanın içini bir şeyler kemirir ya işte benim içimi kemiren şeyin yine ben olmanın verdiği acıyı bilemezsiniz.Kalbinizin her defasında çığlık çığlık çarptığını, bedeninizin size ihanet edercesine titremesini durduramazsınız ama ben, Tansu Durgun her şeye rağmen ayakta durabiliyor olmanın gururunu omuzlarımda ne kadar ağır olursa olsun büyük bir onurla taşıyorum.
Uçurumun en uç noktası mı diyorsunuz?
İşte BEN BURDAYIM!
Sezsizliğin içindeki ben,dilimdeki en ağır kilidi taşıyan ben, hayatın yükünü sessizliğin getirdiği gürültüyle taşıyorum.Dilimdeki bu etten kilit ne kadar engel olsa da taştan duvarlar arasındaki hayatımı anlatmayı engelleyemedi.
