Flademian Monarchy 3: The Two of Us R-13 (COMPLETED)

XIV

With a thick air of a breezy morning, underneath the white sheets, I was lying on a bed with a man whom I can say I adore the most. Sa katunayan ay ngayon ko lang napagtanto ng lubos na higit pa roon ang nararamdaman ko para sa lalaking ito. Sir Gregory Durnham was lying beside me, sleeping soundly. I mean, how can someone look so attractive while they were sleeping?

How can this man be so beautiful in my eyes in a span of overnight? Tila ba wala na akong nakikitang kamalian sa kanya. Para bang hindi na niya kaya pang magkamali pa sa paningin ko. Hanggang sa nagbukas na siya ng paningin at tuluyan nang gumising. He didn't say anything but instead just smiled at me.

"Good morning. How's your sleep?" Mga simpleng salita lang iyon na nagmula sa kanya at tila ba ay mabibingi ako sa lakas ng tibok ng dibdib ko. Heto at pawang hinahabol ko nanaman ang sarili kong hininga dahil sa kanya.

"Ayos lang. Ikaw?" Thank God I didn't stutter. Pakiramdam ko ay halos malulon ko ang sarili kong dila sa paraan ng tingin na ibinibigay niya sa akin. Bigla ay parang gusto ko siyang suntukin dahil sa mga bagay na ipinaparamdam niyang bago sa akin. Mga bagay na hindi ko pa naramdaman noon. I felt very alienated at the moment.

Again, he smiled at me. At muli ay parang gusto ko nanaman siyang suntukin dahil parang kinakapos na naman akong huminga dahil sa kanya. Damn him! He should stop doing that before I even throw up. Sa dami ng emosyon na nararamdaman ko, ano mang sandali ay hindi na iyon kakayanin ng katawan ko at tuluyan na itong bibigay. He always made me feel weird. In a good way.

"Are you sure. Wala bang masakit sa 'yo?" Tanong niyang muli at bigla ay naramdaman ko ang kirot sa pagitan ng hita ko. Medyo masakit din ang ilang bahagi ng katawan ko. I can't deny the fact that Greg and I, we both had a rough night. Again, in a good way. Our bodies has been longing for each other for quite sometime. At noong nagkaroon ng tsansa ay parehas kaming nagpatangay sa mga emosyon namin at hindi na nagawang magisip pa.

Bigla na lang at nakaramdam ako ng hiya sa sarili ko. I knew myself that I wasn't the type of girl who was very demure and proprr. Hindi ako katulad nila Liane o Jessica na masyadong pino kumilos. But I wasn't the type of girl who do things recklessly either. Without thinking about the matter first. Kina-kalkula ko muna ang lahat bago ako gumawa ng hakbangin.

But last night was the only exception to my rules. Wika nga nila, 'Indulge yourself once in a while' at iyon nga ang ginawa ko. Ang problema lang ay parang gusto ko na lang palaging ganito na lang ang maganap maganap sa buhay ko. Parang gusto kong mapahagikgik sa iniisip ko.

"Thank you." Maya-maya pang bulong niya pa mula sa likod ko at pinaikot ang mga braso upang yakapin nanaman ako nang mahigpit at hinalikan ang aking ulo. Pakiramdam ko ay napakaganda ko nang mga sandaling iyon. Not that I felt ugly before, but this guy beside me, he made me feel like the queen goddess of all the myths. Pakiramdam ko nga ay nagdadalaga palang ako ngayon. I giggled.

I FELT so hyped so I decided to cook breakfast. In fact, I felt like I was energize enough to clean the whole house but I wonder if Gregory would let me do that. Baka nga ay magtalo lang kami kung saka-sakali.

"Ang bango ng niluluto mo. Pero mas mabango ka. Tara do'n sa kuwarto. Ikaw na lang ang aalmusalin ko." Gregory said snaked his arms around me. Sa kapilyuhan niya ay tinampal ko ang kamay niya pagkat hindi ko matatapos ang gawain kung tutuksuhin niya ako ng ganoon. Malaki kasi ang tsansang magpadala ako sa pambubuyo niya.

Natatawa pa ang loko ngunit pinili na lang maupo sa hapag at manahimik. Pero ang magaling na lalaki ay hindi parin ito tumutigil na bigyan ako ng mga nakakalokong mga tingin. The man was clearly seducing me with his looks.

"Daddy! Tita!" Bati ni Lily at sinaluhan ang ama sa hapag. Mukhang masigla ito ngayon hindi katulad ng mga nakaraang araw na tila palaging inaantok at nanghihina. Agad kong inihain sa kanilang magama ang niluto ko at masaya naman nilang nilantakan iyon.