''. Kris . . ''
မသိစိတ္ရဲ႕ အလိုလို ခံစားသိတတ္ျခင္းနဲ႕ .
လိုအပ္တဲ့ အသံုးအေဆာင္တစ္ခ်ိဳ႕ဝယ္ျပီး ျပန္လာတဲ့လမ္း. . ကားလမ္းကူးဖို႕ေစာင့္ေနရင္း. . . ပတ္ဝန္းက်င္ကိုအာရံုဝင္စားတတ္တဲ့အက်င့္ မရွိပါပဲ . လမ္းတစ္ဖက္က coffee ဆိုင္ဆီ အေၾကာင္းျပခ်က္မဲ့ အၾကည့္ေရာက္မိတဲ့အခိုက္. .
တစ္အိမ္ထဲအတူေနပါလ်က္. . မနက္အိမ္ကထြက္မလာခင္လည္း ေတြ႕လာခဲ့ပါလ်က္. .တုိက္ဆိုင္မႈနဲ႕ ကြဲျပားတဲ့ေနရာတစ္ခုမွာ သူ႕မ်က္ႏွာကို ျမင္ေတြ႕ခြင့္ရတာဟာ ဒီေလာက္ၾကည္ႏူးဖို႕ ေကာင္းေနသင့္လို႕လား. .
အဲ့ဒါထက္. .
အိမ္မွာလည္း coffee ခြက္တစ္လံုးလက္ကမခ်တတ္တဲ့လူက အျပင္ထြက္ထိုင္ေတာ့လည္း coffee ဆိုင္ပဲလားလို႕ ေတြးမိေတာ့ က်ြန္ေတာ္ျပံဳးခ်င္ခ်င္. .
''A. .ppa. . . ''
လမ္းလယ္ကိုေရာက္လာေတာ့ေျပာင္းသြားတဲ့ရႈေထာင့္အရ သူနဲ႕တြဲထိုင္ေနသူကိုျမင္ေတာ့ က်ြန္ေတာ္အံ့ၾသသြားတယ္. .
Appa. . ? ဘယ္တုန္းကဒီကိုေရာက္ေနတာလဲ လာမယ္ဆိုတာ က်ြန္ေတာ့္ကိုေတာင္ မေျပာပါလား. .
_____________________________________
'' Hyung . . က်ြန္ေတာ္ ၾကက္ေၾကာ္ဝယ္လာတယ္. .လာစားဦးေလ. . ''
TV ကိုပိတ္ျပီး အခန္းထဲဝင္ဖို႕ ေျခလွမ္းျပင္ေနတဲ့ သူက
က်ြန္ေတာ့္ကိုတစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္တယ္. .
'' ေတာ္ျပီ. . ငါၾကက္ေၾကာ္မႀကိဳက္ဘူး. . . ''
ရမလား ဒါမ်ိဳး. . . ဆက္တီႏွစ္ခံုစာကို ေျခတံရွည္ရွည္နဲ႕လႊားကနဲ ေက်ာ္ျပီး က်ြန္ေတာ္သူ႕ကို ေျပးဆြဲပစ္လိုက္တယ္. . .
'' တစ္ေယာက္ထဲမကုန္ဘူး Hyung ရဲ႕. . .လာပါ စားကူဦး . . Hyung မွစားမကူရင္ မနက္က် လႊတ္ပစ္ရေတာ့မွာ . ''
'' လႊတ္ပစ္ေပါ့ ငါကအမိႈက္ပံုးလား . . . ''
ဒါေပမယ့္လည္း က်ြန္ေတာ္ ဆြဲတဲ့ေနာက္ သူတရြတ္တိုက္ျပီးပါလာတယ္. . .
အရည္မရ အဖတ္မရ အဲ့ဒီ Coffee ေတြကလြဲရင္ ဘယ္ဟာကိုမွ မက္မက္ေမာေမာမရွိတတ္တဲ့သူက အတင္းေက်ြးရင္ေတာ့လည္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေကာင္းေကာင္းစားတဲ့ ထူးထူးဆန္းဆန္းအက်င့္စရိုက္နဲ႕. . .
