#zeynepavcıcanlı

Yıllar öğretmenim oldu, gerçek zor okuldu.
Kaçtım dersten, derslerden, isterdim uyanmak birden.
Görüyorum rüyalarımda hep öğretmen hep ders.
Yapmayınca ödev,gelir hemen ters.

Bir şiir ister öğretmen,bin takla atar düşüncelerim birden.
Uykusuzluğumun hesabını verecek bu öğretmen,ne bu atar gider derken.
Çalışmayınca da derse,oluyor içimde bir keder.
İsterdim ki çalışmadan zeki olmayı,fakat dinlemiyorum ki sıkıcı ders.

Geliyor aklıma Elzem,vuruyor annem elime hemen.
Çalış oğlum çalış vermem sana yemek.
Diyor annem önce oku,sonra doku.
Ben istemiyorum doku moku.

Geldi yine zaman,çattı kaşlarını bize.
Sınavlar çoğaldı,notlar azaldı derken.
Nasıl geçeceğim sınıfı bilmem,üstüne bi de ben pes edemem.
Buluyorum bir çare hemen,derslerden gidemem.

Soruyorum öğretmenime hemen, bir öğretmen bütün dersleri anlatamazken
neden bir öğrenci bütün dersleri öğrenmek zorunda desem.
Ne cevap verir ki diye düşünürken,zil çaldı aniden.
Ne ballısınınız hocam dedim içimden.
Bir dahaki derste sorar öğrenirdim elbet,vazgeçmemeyi öğrendim sizlerden.