Şimdi sessizce çık kalbimden.Ortalığıda topla kalmasın çar çöp sağda solda.Sana ait hiçbirşey kalmasın.Al kalbimden kaşlarını,gözlerini,gülüşünü ve sahte sevgini.Yalan sözlerini al kalbimden.Hayallerimizide al yanına benden sonrası için lazım olur.Ama umutlarım kalsın.Umutlarımı bana bırak.Çünkü umutlar yarına uyanış amacıdır.Nefes alma gereksinimi ve mutluluğun tek ispatıdır.
Şimdi sessizce git evimden.Topla kirli sen kokan eşyalarını.Kirlidir senin adının geçtiği her cümle her kelime bana.Anılarıda koy bavula onlarda kirli.İçinde sen varsın.Şu son 4 senemide sığdırabilirsen o küçük bavulun içine onuda koy.Ama yarınlarımı bana bırak.Benim yarınlarım senin o kirli bavuluna sığmaz.
Şimdi sessizce git hayallerimden.Bir gülüşün bir ömrün hayaliydi zaten onu aldın.Bir gülüşünü alarak bir ömür hayalinide aldın benden.Çocuğumuz olunca koyacağımız isimleri unut.Benim ismimi unut.Çünkü sen senin için doğru olanı seçtin.Ve artık ben yokum.O şirin mavi çitle örülü evi unut.İşteyken beni arayıp akşam ne yapayım yemekte demeyi unut.Evde ayak seslerimi unut.Gözlerimi,ve sarılınca missss! kokuyorsun deyişlerini unut.Unut kızım beni.Şimdi Al o kurduğumuz hayallerimizi ve sessizce git.Çok sessiz ol ama öyle bir uykudayım ki bir daha kimse uyandırmasa uyanmaya niyetim yok.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşam uzun peki ya mutluluklar?
RomanceBu kesinlikle bir kitap değildir.Bu derdini kimselere anlatamayan,içine kapanık,güneşle birlikte kaybolan bir çocuğun kendiyle verdiği sınavdır.Bu sessiz çığlılıkların birer harf şekline bürünmesidir.Başımdan geçen olayları ve mutlu olmanın sırrını...
