Yeni Şehir, Yeni Hayat

Gitmesini istemiyorum

Çok üzüldüğüm bir durumu sizlere bildirmek istiyorum. Neden 50 okunma sayısına karşılık 5 vote geliyor. Beğenmiyorsanız lütfen yorum yapın. Ki eğer beğenip de vote vermiyorsanız bilin ki çok kırılıyorum :(

______________________________________

_Serhat_

Odadan çıkıp Buse'nin oturduğu koltuğa giderken Murat'ın söyledikleri aklımdan çıkmıyordu. "Buse'yi kendine aşık et." demişti. Kendine aşık et. Zaten onu ilk gördüğüm andan beri bunun olmasını istemiyor muydum? İstiyordum. Hatta her şeyden çok istiyordum. Ama Murat vardı. Onun üzülmesini istemiyordum.

Şu an ise Murat kendi istemişti. İlk duyduğum anda şoka girmiştim ve hemen reddetmiştim. Ama benden böyle bir istekte bulunmasının sebebini anlatınca kararımı değiştirmiştim. İkimiz de Buse'nin mutluluğunu istiyorduk.

Murat öleceğinden o kadar emindi ki resmen bana bunu vasiyet etmişti. Ve ben istesem de istmesem de bunu yapmak zorundaydım.

Aslına bakılırsa benim için zor olmayacaktı. Buse'ye aşık olduğumu anladığım anda kafamda planlar kurmuştum zaten. Sadece uygulayacak zamanım hiç olmamıştı. Ama şu anda fırsat ayağıma gelmişti ve ben bunu başaracaktım.

Hem kendim için hem de kardeşimin son isteğini yerine getirmek için.

_BUSE_

Serhat'ın bana doğru geldiğini görünce oturduğum yerde doğruldum. Çok düşünceli gözüküyordu. Gerçi böyle bir durumda mutlu olmasını da beklemiyordum zaten.

Hiç bir şey demeden yanıma oturduğunda ona döndüm.

"Ne düşünüyorsun?"

Başını çevirip gözlerimin içine baktı. Bu kadar yakın olmamız bana kötü hissettirmeliydi ama ben hiç bir şey hissetmiyordum. Sanki bir erkekle dip dibe oturup bakışmak çok normal bir şeymiş gibi geliyordu.

Ama böyle olmamalıydı. Ben bu durumdan rahatsızlık duymalıydım. Üstelik Murat bu durumdayken Serhat'la arama mesafe koymalıydım.

"Hiç. Ne düşünebilirim ki?"

Düşüncelerimden sıyrılıp Serhat'a kulak verdiğimde hala aynı pozisyonda oturuyorduk. Yavaşça kendimi diğer tarafa doğru iterek Serhat'tan biraz uzaklaştım.

Benim uzaklaştığımı görünce suratı asıldı ve muhtemelen neden böyle bir şey yaptığımı anlamadı.

Aslında o da haklıydı. Beni seviyordu ve hep yanımda olmak istiyordu. Ama bu işte bir terslik vardı. Çünkü ben de hep onun yanında olmak istiyordum. Daha doğrusu hem Murat'ın hem de Serhat'ın yanında bulunmak istiyordum.

Murat'ı sevdiğim için onunla olmak istiyordum bu doğru. Ama Serhat'ı neden bu kadar önemsiyordum? Herhalde bana çok iyi bir arkadaş olduğu içindi.

Sonuçta bunun başka bir açıklaması olamaz. Umarım.

"Ben kantine iniyorum. Gelecek misin?"

Biraz düşünür gibi yaptıktan sonra başını olumlu anlamda salladı.

Ayağa kalkarak kantine doğru yürümeye başladık.

Yürürken ellerimiz çarpışıyordu. Eli elime her dediğinde içimde o his oluşuyordu. Daha önceden tattığım bir his. Ama bu hissi bana Murat tattırıyordu. Nasıl oluyordu da Serhat'ta da aynı duyguları hissedebiliyordum?