Hartstocht in Casablanca - Deel 1 (VOLTOOID)

Hoofdstuk 32

Je kon zichtbaar merken dat het ter plekke opbiechten, Maysa erg zwaar viel. Het kwam haar zeer slecht uit...........................

Als hakelend openbaarde ze haar geforceerde klaterende waterval.............

"Ja! Oke! Ik heb uit wraak gehandeld! En toch was dat niet mijn hoofddoel!

Doordringend staarden de meiden haar geruisloos aan. Even vergaten ze alles om zich heen. Zelfs Selma die baas der gespuis was, keek haar vol ongeloof aan.......

Ramona vermande zich, en liep naar Maysa toe. Dit kon ze niet over haar kant laten gaan. Ze kon zich amper voorstellen hoe Mounir zich zou voelen als hij alles wist wat zijn bloedeigen dochter geflikt had.

"Op het puntje van haar tong lagen allerlei verwijten naar Maysa toe. Net waneer ze haar mond open wilde doen, werd er op de slaapkamerdeur van Selma geklopt. Ze schraapte haar keel en knikte naar de ingang. "Kom maar binnen!

Leila en ik troffen een bedrukte sfeer aan. Bezorgd vroegen we Ramona naar de toedracht van de opvallende melancholische sfeer in Selma's kamer.

Ramona draaide zich om en keek maysa aan. Terwijl ze dit deed, wreef ze met haar wijsvinger onder haar neus langs, alsof het daar kriebelde van ongenoegen.........

Maysa reageerde daar vervolgens opgejaagd en gepikeerd op. "Jullie moesten eens weten wat ik allemaal te verduren kreeg!

Observerend vroeg ik me bovendien af: "Is de achtergrond en oorzaak hiervan misschien die kromme, onevenwichtige binding van een bandiet en een tiener?

De Maysa die we vandaag zagen was diep getergd. Alles van waarde begint met ontroering.
Ze vertelde uitvoerig hoe ruimhartig, gul, attent en warm Mounsif in het begin was. Het klonk zoetsappig tot ze zijn meedogenloze streken uit de doeken deed.

"Onze relatie was allesbehalve sprookjesachtige. Het was eerder surreëel. De verloop is heel vermoeiend geweest. Ik wilde niet langer bekend staan als 'het liefje van'. Laat ik het zo zeggen: het is voor menig vrouw moeizaam balanceren op de rand van de onder- en bovenwereld!

Mounsif droomde van succes en kreeg macht. Hij leefde de Marokkaanse droom, van straatschoffie tot ondernemer en belegger. Bijna on-Nederlands ging hij op een voetstuk staan. Hij richtte bedrijf na bedrijf op, van Nederland-Belgie-Spanje-tot Marokko.

"Hij startte zelfs een stichting voor armoedige kinderen, hield dure feesten en partijen met bekende Celebrity's, Kickboksers en Profvoetballers. Hij omringde zich met welgestelde mensen en bekende artiesten. Met veel poeha zette hij de bloemetjes buiten op Ibiza, Marokko, Dubai enzovoort. Het moest altijd exorbitant en imposant zijn. En het werd groot en spraakmakend.

"Het succes smaakte naar meer! Maar daar zat ook een wrange keerzijde aan. Hij creëerde zakelijke vijanden die hun boze ogen en afgunst, niet onder stoelen of banken schoven.

"Zijn neef en beste vriend zijn inmiddels geliquideerd en hebben een zware tol betaald voor die MOB leefstijl. Een poosje terug hebben ze een poging gedaan om Mounsif in zijn eigen zaak hier in Marokko te liquideren.

"Zijn geluk is dat hij nét voor aanvang van de huurmoordenaars van plaats wisselde met de onschuldige slachtoffer, die in de media onder de noemer gruwelijke 'vergismoord' in Marokko, te boek kwam te staan.

"Na die angstvallige periode werd hij achterdochtig. Hij huurde vrienden in om hem onopvallend te bewaken. Hij wisselde van slaapplaatsen alsof het om schone sokken ging.

"Ondoordacht werd ik automatisch meegesleurd in zijn paranoïde. Hij was tot de tanden toe bewapend en ging de deur niet meer uit zonder kogelvrije vest. De cryptische PGP mobieltjes werden wekelijks in raptempo omgeruild.