Stay strong(Xavier Foster-Love story)

Vriendin

Xavier P.O.V

Het was een lange dag geweest. Eerst terug vliegen naar huis en daarna meteen door naar het ziekenhuis. Ik was nu op mijn kamer in het ziekenhuis. Ik pakte mijn telefoon en belde Laris op.

"Xav!! Hey" zei ze heel opgewekt.
"Haha hey."
"Oke wat is er? Ik hoor aan je dat er iets niet klopt."
"Ik ben gewoon moe Laris..."
"Oh sorry... hoe gingen de onderzoeken vandaag?"
"Ze hebben de uitslagen nog niet maar...."
"Maar wat?"
"Ze wilde me een nachtje hier houden, in het ziekenhuis."
"Xav dat hoeft nog niks te betekenen. Je speelt in een internationaal toernooi. Ze willen er zo snel mogelijk bij zijn als er iets mis is zodat we niet zonder jou hoeven te spelen."
"Tsja zo kan je het ook bekijken."
"Maar je voelt je toch wel goed?"
"Tuurlijk, anders had ik het wel gezegt. Laris het wordt toch niet als toen?"

Larissa was even stil.

"Vast niet, als het wel gebeurd bouwen we het weer samen op. Het komt echt wel goed Xav."

(Voor diegene die het waren vergeten, Xavier was aan begin van het boek verlamd geraakt aan zijn benen. Met hulp kon hij weer langzaam lopen en is nu weer beter. Misschien ff handig voor de vergeetachtige mensen om te weten ;) )

"Dat hoop ik maar... maar even iets heel anders. Hoe is het met de training gegaan."
"Jaa goed hoor, ik heb gewoon lekker getraind net zoals anders."
"Goed hoor..."
"Xav, het komt echt goed. In het ergste geval willen ze dat je een paar dagen rust neemt of misschien iets langer."
"Weet ik... ik denk dat ik maar eens ga slapen."
"Is goed, welterusten en probeer maar een beetje te slapen."
"Zal ik proberen, welterusten" zei ik en hing op.

Iets zat me toch niet helemaal lekker. Geen idee wat het was maar ja zal ook wel. Ik ging liggen op mijn bed en viel na een lange tijd in slaap.

Sael P.O.V

Ik kwam net terug van het kleine wedstrijdje met dat meisje.

"Leuk gehad Sael?"

Ik draaide me om en daar stond Destra.

"Wat moet je nu weer Destra..."
"Oh niks hoor, was je date leuk?"
"Wat? Je bent vast hard op je hoofd gevallen toen je uit de hel kwam."
"Technische gezien kan dat niet. De hel is onder de aarde dus dan moet je opstijgen om..."
"Jaja, hou maar weer op, Demonen..."
"Wij Demonen zien er anders wel beter uit dan jullie Engelen. Dat meisje zou op mij moeten vallen in plaats van op jou."

Ik keek hem aan.

"Serieus.... echt meen je dat serieus..."
"Ja dat meen ik."
"Ten eerste ik ben niet op haar en ten tweede ik wens diegene succes die jou vriendin wordt."
"Waaat? Gosh wat ben jij gemeen Sael."
"Moet je jezelf eens horen!"
"Engelen... die moeten over al een probleem van maken."

"Sael! Destra" schreeuwde een van de tweede oude mannen.

"Ja meneer" zeiden we beide in koor.
"Zullen we de vrede even bewaren heren?"
"Wij Demonen willen geen vrede."
"Dat weet ik Destra maar voor nu?"
"Ugh oke dan.... alleen voor die Engel dan."
"Nu gaan jullie alle bij weer terug waar jullie horen. Dit is ook de voornaamste reden dat jullie niet bij elkaar mogen."

Ik liep richting het domein van de engelen maar Destra schreeuwde me nog wat na.

"Hey Sael! Neem de volgende keer je vriendin mee of doe haar die armband om."
"Nooit Destra, ga jij nu maar trainen want ik zie dat je het nodig hebt."
--------------------
Ik hoop dat er bij dit hoofdstuk geen verwarring was 😂😂. Ik hoop dat het verhaal wel leuk blijft want dit boek heeft 47 hoofdstukken nu 🙊. Bedankt voor het lezen!