EYLÜL RÜZGARI

        Evet ilk defa bir kitap yazıyoruz ve grubumuzun adı ELZEH .Umarım bu kitabı beğenirsiniz. Kitap yurtçu bir kızın etrafında gelişen olayları ve masal gibi bir aşkı anlatıyor.İşte bugün evlendiler yarın çocukları oldu falan...Şaka şaka.Neyse ben sizi daha fazla tutmayım.Sizi seviyorum..

                                                                                 BÖLÜM 1

       Sabah yine  o lanet olası alarm sesi beni uyandırmayı başarmıştı.Saat  yedi buçuktu ve okul sekiz deydi.Ama ben her zamanki gibi 15 dakikada hazırlanmaya başarmıştım üstüne bir de kahve içmiştim.Çantamı da alıp merdivenlerden inmeye başladım.Ve evet hoca girmeden derse yetişmiştim.Off ya en ön sıra yine bana kalmıştı.Çantamı sıraya koydum ve   telefonumu yurtta  unutmuştum.Hemen gidip telefonunu almalıydım.Hocaya bi yalan uydurdum ve yurda doğru koşmaya başladım.Yurdun kapısının onundeydim.Zile basıyordum ama açan yoktu.Bızım yurdumuz erkeklerle birleşikti ve yurtta da bir nöbetçi oluyordu.Lanet ya.Kapıyı açan yoktu.Sonunda patır kütür sesler duydum.Tam oh be diyecekken pijamalı bir oğlan kapıya doğru yaklaşıyordu.Allah ım ya malların hepsi beni mi buluyor .Sonunda kapıyı açtı bende omzuna hızla çarptım ve kız yurduna doğru ilerlemeye başladım.Oğlan arkamdan insan bi sağol ya der Yuh be insanlık ölmüş be diyerek bağırıyordu.Bende dayanamayıp arkama döndüm ve gerizekalı hem kapıyı geç aç hem de artistlik yap dedim.O da bana Piç smile yaptı.Allahım yarabbim ya hay ben böyle işin...Neyse bu gerizekalıyla uğraşamam.Telefonumu aldım ve tam kapıya doğru ilerlerken biri önüme böcek attı.Tabi ya o gerizekalı nöbetçi.Arkamı döndüğümde  temizlikçi mal sırıtıyordu ve ani bir şekilde bagırdı.Sana yüz defa söyledim odanı temiz tut diye yeter ya.Yatağını da toplamamış.Odanı düzgün tutmassan önüne attığım şey gerçek bi böcek olur .Tobe tobe ya yurttan atılmayacağimi bilsem bu kadina yapacağımı bilirim ama neyse bu kezde suçlu benmişim gibi davrandim özür diledim ezik ezik.Olamaz böyle bir şey yaa arkamı döndüğümde nöbetçi mal gibi gülüyordu. Hic bir şey demeden yurttan moralim bozuk bir şekilde ayrildim ve okula geldim.İkinci ders başlamıştı.Ders matematikti ohh be .Matematiği çok seviyorum.Aslında bütün dersleri seviyorum ama matematik benim için ayrı.Neyse okul bitmişti sonunda rakamdan bir ses duydum biri Eylül diye bağırıyordu.Arkamı döndüğümde Emre yle karşılaştım.Emre benim çocukluk arkadaşımdı.Biraz konuştuk ve onun bizim okula nakil geldiğini öğrendim.Çok mutlu oldum.Emre 11. sınıfttı ve üst dönemden arka yapmıştım.Artık beni kimse tutamaz metro yemiş gibiydim.Metro enerji geliyorum demez...Sadece bir şakaydı.Deli değilim merak etmeyin.Emreyle birlikte yurda girdik ve ona biye biye dedim o da gülerek sanada by by dedi göz kırptı.kız yurduna yöneldim o anda nöbetçi veledin beni dikizlediğini gördüm.Gerizekalı dedim sessizce ama duydu galiba.Neyse ya boşver.Yurda geldiğimde dolabımı açtım ve aman Allah ım.Gördüklerime inanamiyordum...