MELEZ KIZ (Tamamlandı)

34. BÖLÜM: NELER OLUYOR!?

Sabah bir sarsıntıyla uyandım. Gözlerimi açar açmaz Rüzgara baktım. Hala uyuyordu. Bir şeyler olacağı belliydi zaten. Hemen kalktım ve hızlıca üstümü giydim. Rüzgarın kıyafetlerini de bir çantaya koydum ve Rüzgarı rahatsız etmeden kucağıma aldım.

Hızlıca evde çıktım ve etrafa bakınmaya başladım. Herkes dışarı çıkmıştı. Ahh! O lanet herif beni kandırdı! Birde güvenli diyordu p*ç. Ne malum bütün bunları onun yapmadığı. Ya! Ya o aleti yapan oysa?

Bir anda arkamdan bir kahkaha sesi geldi. Arkama baktığımda o Mark denen adamı gördüm. Tam bir adım atmıştım ki elimdeki ağırlık gitti. Baktığımdaysa Rüzgar yoktu!!

"Rüzgar nerde!? Sen yaptın değil mi seni lanet herif. Seni öldürücem!" diye bağırdım ve üstüne atladım. Ama bir dakika BEN ADAMIN İÇİNDEN GEÇTİM!

Adam bana gülümseyerek konuşmaya başladı. "Aferim sana Alev. Sınavı geçtin. Artık geri dönebilirsin."

"Ne! Ne geri dönmesi!? Ne sınavı!? BANA BUNLARI AÇIKLAMAK ZORUNDASIN!"

"Alev sen gerçekten bu dünyaya ait değilsin. Sen vampir değilsin. Bunların hepsi sana yapılan bir testti. Sen bir insanın. Ve şuanda sanal gerçeklik küresindesin. Sen aslında ünlü bir bilim insanısın. Buraya giden insanlar geri döndüğünde deliriyorlardı. Ve sende bunu test etmek için buraya geldin. Artık dünyaya geri dönebilirsin. Şunu anladık ki buraya gelen delirmiyor aslında burada yaşadıklarını hep gerçek olmasını istiyor." dedi. Hem şaşırmıştım, üzülmüştüm, öfkelenmiştim.

Sahi ben niye öfkelenmiştim. Onun dediğine göre buraya gelmeyi ben istemişim. Ya bana yalan söylüyorsa?

"Ya bana yalan söylüyorsan? Hem diyelim burası gerçek değil o zaman ben bu kadar vampir ve geçmiş çok şey biliyorum?! Bunları bana açkıla!"

Diye bağırdım. Bana sakince baktı. Sonra gülümsedi. Ben ise onun gülümsemesine daha çok sinirlendim.

Sakin ol alev. Dedim kendime ve dizlerimin üstüne çöküp kulaklarımı ve gözlerimi kapatarak sakinkeşmeye çalıştım.

İsmini bile söylemeye üşendiğim adam önümde durdu ve birşeyler söylemeye başladı. Ama ben onu duymuyorum. Bir anda sesi beynimde yankılanmaya başladı.

" Bana inan Alev. Ben sana yalan söylemem. Bana izin ver seni uyandırayım. Eğer istemeden uyanırsan yan etki yapabilir.!"

Diyordu. Acaba...... Acaba söyledikleri doğrumu? Ona inanmalımıyım? Ahh! Kafam o kadar çok karıştı ki.

Ne yapacağımı bilmiyorum............

( biliyorum biraz kısa bir bölüm oldu ama bende anlayın lütfen çok özür dilerim.)
Evet arkadaşlar size bir haberim var. Ben bu hikayeyi final yapmaya karar verdim. Ama lütfen bana birazcık değer veriyorsanız beni takipte kalın. Bir bakmışsınız yeni kitap yayımlamışım. Bende bu hikayeyi bitirdiğim için üzgünüm ama bence böylesi çok daha iyi. Yani sonuç diğer bölüm final.

Bakın lütfen emrivaki gibi anlamayın. Sizin desteklerinizle gerçekten çok ihtiyacım var. Diğer bölümde görüşmek üzere.