I need him... |•Jelena•|

Bonus 3

Justin wymyślił nadziewanego kurczaka z zapiekanymi ziemniaczkami na obiad. Do tego zrobił jakąś surówkę i obiad niedzielny był gotowy. Za niecałe pół godziny przyjadą nasi rodzice.

Chyba coś się zmieniło od wczoraj. Justin nie odstępuje mnie na krok, nie pozwala mi nic robić. Skacze koło mnie jakbym była jakaś królową, ale nie ukrywam, że mi się to podoba. Nawet wyłączył telefon i nie słyszałam tego cholernego dzwonka przez resztę wieczoru. Mamy zamiar podzielić się tą wspaniałą wiadomością z naszymi rodzicami. No i oczywiście musimy poinformować Erica, że będzie miał rodzeństwo.

- Co ty robisz skarbie? - pyta mnie, kiedy zaczynam rozkładać naczynia i sztućce na stole.

- To co widzisz. Justin, to tylko ciąża i to początek. Naprawdę nic mi nie będzie jak rozłożę kilka talerzy i widelców. - stwierdzam i nie przerywam robionej przeze mnie czynności.

- Ale powiedziałem ci, że masz odpoczywać, a ja się wszystkim zajmę.

- No to idź zobacz co robi Eric.- mówię z uśmiechem i całuję go w usta.

- No dobrze. Może i masz rację, że trochę przesadzam. Za kilka miesięcy będziesz tylko leżała albo siedziała. Ja się wszystkim zajmę - ukazuje swoje białe zęby w uśmiechu i kieruje się w stronę pokoju Erica.

Po kilku minutach stół jest już gotowy do uczty. Siadam przy wyspie kuchennej i biorę telefon do ręki. Dostałam SMS-a od mojej przyjaciółki.

Mia:
Jestem w mieście i wpadnę do was na obiad x mam nadzieję, że się na coś załapię :)

Momentalnie na mojej twarzy pojawia się uśmiech. Mia wyjechała na jakiś staż do kliniki we Francji, a ja no cóż... Zostałam mamą. Obecnie jestem pielęgniarką w naszej miejscowej przychodni, a zawsze liczyłam, że będę światowej sławy chirurgiem. Justin także zrezygnował z bycia lekarzem. Ma małą firmę budowlaną, która rozrasta się z każdym miesiącem. A mieliśmy kiedyś zupełnie inne plany. Chcieliśmy razem operować, pracować w szpitalu, pomagać ludziom. To niesamowite jak życie może się zmienić.

***
Hej😙
Jak wam podobają się "Bonusy"?