Penalty

07

Hoofdstuk 7

'Prima, als jij daar gelukkig van wordt,' glimlachte Laura naar hem. 

'Matt, heb je weer een meisje gefixt,' twee jongens kwamen grijnzend op hem afgelopen. Laura gokte dat het zijn vrienden waren, maar zeker wist ze het niet.

'Is zij dat meisje van toen in de Kuip en die je tegenkwam bij de bakker?' vroeg één van de jongens.

'Carel en Noa,' hij keek ze streng aan, 'wegwezen. Nu.'

'Oké, oké, wij gaan al.'

'Het gaat erom dat jij er gelukkig van wordt en als jij dat bent, word ik dat automatisch ook,' knipoogde hij.

Laura glimlachte. 'Ik ben dat ook als je geen nieuwe jurk voor me koopt, hoor.'

'Maar dan ben ik dat niet,' zei hij.
'Zeg, ik heb je nu al een paar keer gezien en met je gesproken. Nu wil ik wel eens weten hoe deze prachtige dame heet.'

'Laura.'

'Fijn eindelijk je naam te weten. Ik ben Matthijs,' en lachend stak hij zijn hand naar haar uit.

'Wil je misschien wat drinken?'

'Lekker doe maar een biertje,' knikte Laura.

'En dit is Laura, mijn andere huisgenoot en partner in crime,' zei Maaike, die niet doorhad dat ze het gesprek van Matthijs en Laura verstoorde.

'Ik ben zo terug,' kondigde Matthijs aan.

'Hai, Bo. Aangenaam. Ik heb veel dingen over je gehoord, maar maak je niet druk: het zijn allemaal goede dingen.'

'Kijk eens.' Matthijs gaf haar het biertje aan.

'Dank je wel. Lekker,' antwoordde Laura.

'Je was al in gesprek met mijn tweelingbroer, zie ik.'

'Ja, Laura was één van de weinigen met verstand afgelopen zondag,' lachte Matthijs.

'Waar heb je het over?' fronste Bo.

Hij fluisterde wat in Bo's oor, waarna zij verdween.

'Nou, proost.'

-

Het zonlicht zorgde ervoor dat Laura ontwaakte uit haar slaap. Ze stapte direct uit – anders zou ze amper wakker worden, wist ze uit ervaring.

Laura keek in de spiegel.
Ze was nadat ze thuisgekomen was gelijk haar bed ingedoken en had geen tijd besteed om haar make-up er af te halen, met als gevolg dat nu haar mascara overal zat behalve op haar wimpers. En dus deed ze een poging om haar uitgelopen mascara en overige make-up te verwijderen.

'Ehh, Celes...' Ze viel stil toen ze de woonkamer binnenkwam en midden in de woonkamer Celeste zoenend met een vreemde jongen zag staan.

'Ik wist niet dat je iemand had meegenomen vannacht,' grijnsde ze.

'Ja, ik heb hem ontmoet op dat feestje van gister. Dit is Simon. Simon, dit is Laura, mijn huisgenoot en beste vriendin.'

'Hoi,' zei ze een beetje ongemakkelijk.

'Ook goedemorgen dan maar, hè.'

'Lau, hebben wij hier nog ergens paracetamol liggen? Weet je dat toevallig?'

'Koppijn van de alcohol, neem
ik aan?' grijnsde Laura. Zij was zo verstandig geweest het op één biertje te houden, zodat ze de volgende dag geen kater zou hebben.

'Ja, niet normaal. Ik heb gister iets te diep in het glaasje gekeken,' antwoordde Celeste.

'Ze liggen in het bovenste kastje op de eerste plank.'

'Goedemor...' Verbaasd staakte Maaike haar zin. 'Goedemorgen allemaal,' pakte ze zich op.

'Wat maak je?' vroeg Laura.

'Ik bak eieren,' reageerde Celeste.

'Ik zie er slechts twee, niet eens voor ons?'

'Sorry, Maaik. Ik beloof dat ik de volgende keer ook voor jullie zal bakken. Wij gaan ontbijten op bed.'

'Ik vind het een goede smoes van haar, die heeft ze slim bedacht, dat "ontbijten op bed",' grinnikte Maaike. 'Natuurlijk zijn die alles aan het doen wat niet met ontbijten te maken heeft.'

'Je weet hoe Celes is: een koningin in het bedenken van smoesjes,' ze haalde haar schouders op, 'ik wou dat ik zo'n gave had, maar als ik probeer te liegen, heeft iedereen me, wie het ook is, direct door.'

'Zeg, hoe is het eigenlijk afgelopen tussen jou en Matthijs?' Nieuwsgierig keek Maaike haar aan en ze ging er meteen goed voor zitten om Laura's verhaal aan te horen.

'We hebben gister gewoon gezellig gepraat, meer niet,' antwoordde Laura.

'En hoe was het met Bo?' veranderde ze gauw van onderwerp. Niet dat Laura het er niet over wilde hebben, maar anders zou Maaike – wat ze meestal deed – er te diep op in. Het probleem was ook dat haar beste vriendin vaak snel dacht dat ze na één gesprek op date zouden gaan.

'Geen telefoonnummers uitgewisseld?' zei Maaike verbaasd.

Ze schudde haar hoofd van nee.

'Ik kan Matthijs zijn nummer voor je vragen aan Bo, als je wilt,' stelde Maaike voor.

'Hoeft niet per se.' Het was eruit voordat Laura er erg in had. Ze wilde juist heel graag Matthijs zijn nummer, zodat ze contact konden houden en ze was er haast zeker van dat Maaike inzag dat ze loog.

'Maar jullie leken het gister zo leuk met elkaar te hebben?'

-

'Ja, Lau en Matthijs konden het goed met elkaar vinden,' hoorde Laura Maaike aan de telefoon zeggen.

'Ben je Maaike aan het afluisteren?' gniffelde Celeste zachtjes.

'Sst. Moet jij niet naar die Simon van je?' Ze rolde met haar ogen. Als Celeste haar mond niet dicht hield, was het onmogelijk om het gesprek tussen Bo en Maaike te kunnen volgen en Laura wilde horen wat Maaike allemaal achter haar rug om deed.

'Je hebt dus kennelijk niet gemerkt dat Simon alweer richting huis is. Goed, ik ga maar, want op dit moment kan ik niet bepaald een gesprek met jou voeren.'

'Die twee zijn voor elkaar gemaakt! Dan stuur ik jou Laura's nummer door.'