DEREN İLE KARGA
Deren ormanda çiçeklerden şeker topluyordu. Bu şekerler kovana götürülecek ve bal yapılacaktı. Bir çiçeğe yaklaştığında ise ormanda iğrenç bir koku hissetmeye başladı. Bu kadar güzel çiçek arasında bu denli pis bir koku olmasına anlam verememişti. Kokunun olduğu tarafa uçmaya karar verdi. Orta tarafı sarı, yaprak tarafları kar gibi beyaz bir papatyanın üstünden havalandı. Daha elli metre bile gitmeden kokunun kaynağı belli olmuştu.
Bir karga, ormanda bulduğu bir leşin üzerine konmuş ve leşi yiyordu. Bu durum Deren'in ilgisini çekti. Bu iğrenç yemeği bu karga nasıl yiyordu. En iyisi bu soruyu kargaya sormaktı.
-Günaydın karga kardeş. Ben Deren.
-Günaydın Deren ben de Kara Karga. Memnun oldum tanıştığımıza.
-Ben de memnun oldum. Sana bir şey sormak istiyorum.
-Sor tabii ne soracaksın.
-Ya bu leşi sen nasıl yiyorsun?
-Bak canım. Leş dediğin şey biz kargaların en önemli besinleri arasında gelir. Biz kargalar leş yemekten mutlu oluruz. Leşi yemek yalnızca bizi mutlu etmez. Tüm canlıları mutlu eder. Biz leş yiyerek leşin kaba pisliğini doğadan temizleriz. Böylece hem kötü kokuları hem de salgın hastalıkların yayılmasını engelleriz. Biz olmasaydık dünya hayvanların leşleri ile dolacak ve dünya yaşanılmaz hale gelecekti.
-Biz küçükken bir tekerleme öğrenmiştik.
Aptal karga gag dedi.
Çık şu dala bak dedi.
Çıktım baktım o dala
Bu karga ne budala. Siz gerçekten aptal mısınız?
-Derennnnnn, Ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu? Bu nasıl bir soru.
Aslında Deren'in bu sorusu Kara Karga'ya güzel bir fırsat vermişti. Bu fırsatı değerlendirmeliydi.
Karga:
-Bak Deren. Dünyada hayvanlar arasında en zeki olanı kargalardır. Bunu ben söylemiyorum. İnsanlar bizim üzerimizde sürekli araştırma yapmışlar. Ve sonuç karga çok zeki bir hayvanmış. Biz kargalar insanların konuştuğu dilde 50 cümle ve yüzden fazla kelime öğrenebiliriz. Allah bize böyle bir özellik vermiş.
Deren:
-Hım
Karga:
-Hım ya. Biz cevizi nasıl kırarız biliyor musun?
Deren:
-Hayır bilmiyorum. Siz cevizi kıramazsınız ki..
Karga:
-Sen öyle san canım. Biz ceviz yemek istersek yeriz. O kadarrrrr. Cevizi alırız. İnsanların yaptıkları yola bırakırız. Yoldan geçen bir araç, eğer cevizin üstünden geçerse o ceviz kırılır ve biz de bu cevizi yeriz.Benim Amerika'da bir kuzenim var. O anlatmıştı. Bir yılda otuz bin ananas tohumu toplarlarmış. Sonra topladıkları bu tohumları toprağa ekerlermiş. Ve sonra da ananaslar çıkmaya başlarmış. Bunu şimdi insanlar bile yapmıyor canım.
Kara Karga konuştukça Deren'in kargalara olan hayranlığı artıyordu. Şu ötüşünü de sorsa mıydı? Sorsa belki de sinirlenirdi. Aksi bir kargaya benziyordu. Gerçi anlatımı çok güzeldi.
Deren:
-Pekiii. Neden gaaak, gaaak diye ötüyorsunuz.
Karga:
