Saat 13:34 03.12.2017 bugün her şeyin başlangıcı olacakken aslında her şeyin bitişi olmuş. Daha birkaç saat önce onunla el eleyken o şimdi yok yok yok ...
Yavaş adımlarla hastanenin koridoruna girdim annem babam Emir 'in annesi Fatma ve babası Yılmaz amca koridorda perişan halde . Benin geldiğimi fark etmediler bile yavaşça morg un kapısını açtım ve içeri girdim. Ordaydı daha birkaç saat önce bana gülen elimi tutatan nişanlım şimdi cansız bir şekilde yatıyordu . Yüzündeki çarşafı kaldırdım . O her seferinden bakmaya doyamadığım yüzü , canım çok yanıyordu. Ellerimin arasına aldım yüzünü okşadım son kez öptüm doyasıya.
' sevgilim ,Emir canım sana çok ihtiyacım var çok ihtiyacım var sana Emir .luntfen lütfen '
Biran gözüm karardı ellerim ellerinden kaydı
1 hafta sonra
Saatlerdir tavanla bakışıyorum . O günden sonra zamanın nasıl geçtiğini hiç anlamadim . 1 kez daha bayıldım cenazede . Annem hergun yemek yemem için ısrar ediyor ama olmuyor yemek yiyemiyorum .
' Deniz ! Hadi ama kizim yapma bunu kendine . Bizide üzüyorsun '
'Anne , özür dilerim ama yapamıyorum anla beni lütfen, lutfen '
' Ben seni anlıyorum kizim . Ama senin kendini hergun yiyip bitirmen beni mahvediyor . Ben anneyim sen benin kızımsın nasıl senin için biseyler yapmadan durabilirim ki '
Sarildim anneme uzun uzun artik alışmam gerek . Kocaman 1 hafta 7 gün geçti. Yavaş yavaş kalktım yataktan aynın önünde kendime baktım bir kez çökmüştüm resmen ama daha nasıl olabilirdimki arkamı dönüm anneme baktım yüzünden buruk bir gülümseme oldu oda biliyor aklımdan geçenleri şimdi kendi evimde olacaktım tatilden yeni dönmüş üstümde yorgunlukla valizleri yerleştiriyor olacaktık . Ama o lanet olası kaza mahvetti herşeyi .
' hadi annem daha kahvaltı hazirlicam sana '
' tamam anne hadi sen in ben geliyorum '
Artık yeni bir başlangıç yapmalıydım. Buna ihtiyacım vardı.
Kahvaltımı yaptıktan sonra babamın isteği ile şirket e gittim. Kapıdan girdigim anda herkesin bakışı beni bulmuştu ve bu üstünde çok büyük bir ağırlık edinmişti , kafamı kaldırıp birkez göz gezdirdim herkezin üstünden . Asansörün önün e geldiğimde 8. Kata bastım. Babam eminimki beni kafami dağıtmak için şirkette çıkaracaktı , asistan merveye selam verip kapıyı çalıp içeri girdim babam ve karşısında duran genç adam arkası dönüktü ama çok tanıdık geliyordu .
" hoşgeldin kızım"
Tam babam a gidecekken arkasını döndü . O an dünyam başıma yıkıldı
"Emir "
