Makaleler

unutmadık

Çocukluğumuzda mahallenin bizden yaşça büyük olanların gelip oyun taşlarımızı zorla alıp bizle alay etmesini belki hatırlamiyor olabiliriz ama abilerimizin, amcalarımız sabahın ilk ışıklarıyla birlikte Rus askerleri köye inmeden evvel evden ayrılmalarını unutmadık. O zamanlar tek derdimiz saklambaç oyununda kimsenin bulamayacaği yere saklanmak olduğundan büyüklerimizin mücadilelerini anlamamış olabiliriz ama annelerimizin gizlice döktükleri göz yaşlarını unutmadık. Çocukluğu savaş gölgesinde geçen bizler süslü ve sevimli oyuncak nedir bilmiyor olabiliriz ama büyük oyunda kaybettiğimiz yiğit abilerimizi unutmadık. Bez parçalarından top yapım mahalle çocuklarıyla oynadığımız (Kaçmalı top ) oyununda en hızlı kaçan arkadaşımızın kim olduğunu hatırlamıyor olsak da her savaşta ön safta olan ve yandaşları silahını bırakıp kaçarken vatan için toprağa düşen şehit abilerimizi unutmadık. Her ögünde farklı yemek yemedik sabahları en güzel nimet olan buğday ekmeğiyle çay içerdik ailece bazı zamanlar arpa ekmeği de yediğimizi unutmuş olabiliriz ama her evden bir belki iki yiğidin şehadet şervetini içtiği günleri unutmadık.
Ilk okul, orta okul, lise dersliklerimizde edcadımız hakkında tek bir cümle dahi yazılmadan yaşadığımız ve uğruna yüz binlerce şehit verdiğimiz ülkede yabancı muamilesi gördüğümüzü bazı soytarılar görmezden gelebilir ama bu topraklarda hüküm süren Bilge kağanı, Gök kağanı, Oguzhanı, Seçuk beyi, sultan mahmudu, sancer hani, Nadır şahı ve benzeri devlet sahibi ecdadımızı unutmadık.
Savaş külfetinin getirdiği yoksulluktan ötürü çocukluk arkadaşlarımız bir parça ekmek peşinde dünyanın her tarafına gitti için yad etmiyor olabiliriz ama seslendiğimizde iki eli kanda olsa da gelecegini unutmadık.
Yok sayanları, zülüm edenleri, öldürenleri, ölenleri, savaşanları, kaçanları, satanları, bize yapılanları ve yapanları unutmadık. Hatırlatmıyorsak daha zamanı gelmediği içindir.
M.A.A.