-H20-

164 5 0
                                    

Julia p.o.v
Als mijn telefoon 2x vlak na elkaar trilt frons ik even en kijk er dan op. Mijn mond valt open als ik de meldingen zie en open ze meteen. Dé Karen Damen heeft gewoon mij  foto geliked en gereageerd.. Ik like haar reactie meteen en laat het dan aan Marthe zien. Marthe glimlacht even 'waaauw gaaaf!' Zegt ze vrolijk ik knik even en kijk even door de klas heen. Vanmiddag komen de mensen van jeugdzorg om te praten over de situatie.. Nouja om te vertellen hoe en wat.. Bij dat idee zucht ik even.

Marthe p.o.v
Julia was zo blij dat Karen haar foto heeft geliked wat ik dan ook wel snap. Ze is natuurlijk  groot fan van haar. Ik denk alleen niet dat ze door heeft dat Karen zich ook echt zorgen om haar maakt. Dat ze uberhapt niet doorheeft dat mensen zich zorgen om haar kunnen maken..  Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik het probeer los te laten en me probeer te focussen op mijn eigen toekomst.. Ik bedoel ik heb het nu zo ontzettend vaak aan haar gevraagd en ik krijg niks uit haar..

Karen p.o.v
Ik loop met mijn telefoon in mijn hand naar kristel en Josje en laat ze het bericht zien. 'Kijk' zeg ik en leg mijn telefoon voor ze op tafel neer. We zijn deze weken nog meer samen dan normaal. Kristel en ik doen sowieso erg veel samen en daar ben ik echt blij om. Ze is zo'n goede vriendin van me. Ik kijk even naar Kristel en Josje. 'Het is wel echt lief wat ze plaatst' zegt Josje. Kristel knikt instemmend. 'Dat meisje wat bij haar was.. ik ken die ergens van'  zegt Kristel dan opeens. 'Maar ik weet niet van wat' zegt ze er meteen achter aan.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Een week later!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Marthe p.o.v
Vandaag was eindelijk de auditie voor k3 zoekt k3! Ik heb heel de week thuis geoefend.. Het is vandaag vrijdag en ik zou vandaag eindelijk  aan Julia  vragen of ze mee wilt.. Ik stel het al een week uit. Ik denk dat ik wel weet waarom ik het uit stel.. Julia kan gewoon nooit afspreken.. Ik zucht even zachtjes en fiets verder naar school. Eenmaal aangekomen zet ik mijn fiets in het rek en loop de school  in na de kluisjes. Dan loop ik door naar de aula opzoek naar Julia. Ik kijk rond en nog eens en nig eens.. maar ze is er echt niet.. Normaal is ze er altijd om deze tijd al... Ik pak mijn mobiel en bel haar dan maar ze neemt niet op..

Julia p.o.v
Vandaag was de meest verschrikkelijke dag uit mijn leven.. Normaal gezien vond ik deze dagen nooit erg.. Maar vandaag is het toch net iets anders.. Ik heb al nachten niet geslapen en nog minder gegeten dan normaal.. Ik zit op de grond in mijn kamer en de tranen stromen over mijn wangen. Mijn handen liggen in mijn haar en zacht staan mijn nagels in mijn hoofdhuid. Ik word gek van mijn eigen gedachtes.. Als mijn telefoon overgaat pak ik die voorzichtig en druk het gesprek weg.. Dan sta ik langzaam op en loop naar de spiegel ik zie er niet uit.. ik borstel mijn haar gauw pak ik mijn tas en race dan naar school. Eenmaal aangekomen gaat precies de bel.. Ik haast me na het lokaal  en plof naast Marthe neer zonder haar aan te kijken.. 'Juul!' Zegt Marthe enthousiast. 'Ik moet je iets vragen!' Zegt ze vrolijk. Ik knik alleen even zonder haar aan te kijken.. 'nou oke luister ik mag dus auditie doen bij k3 zoekt k3 en ik wou vragen of je mee zou willen  vanmiddag?' Zegt ze vrolijk en vol enthousiasme.. Ik kijk even kort op. Mijn ogen zijn knal rood van het huilen ik heb kleine krasjes in mijn gezicht.. 'Sorry Smarthie.. Ik zou heel graag willen.. Maar ik kan echt niet..' zeg ik zacht.. Ik moet moeite doen om mijn tranen in te houden. De teleurstelling om Marthe haar gezicht is groot, heel groot.. Ik sla mijn ogen neer.. 'Het spijt  met Smarthie.. Maar je gaat het kei goed doen..' ik kijk haar even aan en krijg met heel veel moeite een glimlach op mijn gezicht.

The little sparkle In my life.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu