Ziyanur: Oğlum yemeğe bende yardım etseydim. Ali: Gerek yok babacım ben hallediyorum. Der ve yanlışlıkla bıçağın üzerine düşer. Ziyanur: oğlum iyi misin? Ali: babacım hemen hastaneye gidelim. Der ve arabaya binerler ve hastaneye giderler. Özgül hemşire Eylül hocanın yanına gider. Özgül hemşire: hocam acile bir hasta gelmiş Ziyanur hocanın oğlu Ali Asaf bir bıçaklanma vakası. Eylül: beni kim olduğu ilgilendirmez ben işimi yapar giderim. Anladın mı? Şimdi gidelim. Der ve acile gider Ali gelir ve hemen muayene etmeye başlar.Ali Eylül ü görür ve aşık olur. Eylül: Nasıl oldu bu vaka? Ali: Yemek yaparken bıçağın üzerine düştüm. Herkes bir anda gülmeye başlar. Eylül: Tamam herkes işine baksın, bize 2 ünite kan lazım hemen ameliyathane yi hazırlayın, bende hazırlanıp geliyorum. Özgül hemşire: Hemen hazırlıyorum hocam. Der ve ameliyathane ye girerler 2 saatin sonunda ameliyat biter.Ve Ali yi müşahede odasına alırlar. Eylül kontroller için Ali nin yanına gider,Ali odada yalnızdır. Ali: Hoşgeldiniz! Eylül: Hoşbuldum, ağrınız var mı? Nerede? Ali: Var, kalbimde! Yılların vermiş olduğu yalnızlık, buna son vermeniz lazım. Eylül: Bakın Ali Asaf Denizoğlu! Ziyanur beyin oğlu diye benden torpil beklemeyin ve lütfen saçma sapan konuşmayın. Der ve gider.Hava almak için bahçeye çıkar. Eylül: Anlamıyorum ben bu adama niye bu kadar takıldım , sanki yıllardır tanıyorum. Onu görünce kalbim hızlı hızlı atıyor. Bu konuşmaları Ali duyar ve yanına gelir. Ali: Banada yer var mı? Eylül: Tabi buyrun! Ali: Eee... ne yapıyoruz akşam? Eylül: Ne? Ali: Akşam diyorum bir yerlere gidelim . Eylül: Tabii ki hayır! Ali: Naza çekiyoruz yani güzelll.... Eylül: Siz ne zannediyor sunuz kendinizi? Ali: Lütfen sadece bir yemek o da hayatımı kurtardığınız için..... Eylül: Peki ama bir seferliğine Ali: Güzelll... Bu arada erkek arkadaşın var mı? Eylül: Hayır y-ok. Ali: O da güzelll... İkisinde gülmeye başlar. Eylül: Ben gidiyim görüşürüz. Ali: Görüşürüz... Eylül arabaya biner ve eve gider içeri girer daha sonra Esma gelir. Esma: Hoşgeldin mavişim. Eylül: Hoşbuldum Esma... Esma: Sen niye bu kadar mutlusun noldu hemen dökül. Eylül: Hastaneye biri geldi bıçaklanma vakası, adam Ziyanur beyin oğlu beyin cerrahı Ali Asaf Denizoğlu çıktı . Daha sonra biraz bahçede oturduk beni yemeğe davet etti.Bende kabul ettim. Esma: Ne!!!! Şokettoya gel kesin senden hoşlanıyor. Eylül: O kesin zaten.. Esma: Peki sen???? Eylül: Sen kafayı mı yedin Esma??? Esma: Olamaz mı hadi itiraf et... Eylül: Esmaaaaa .... Ben gidiyorum daha hazırlanıcam.... Esma: Ne duruyorsun o zaman git hazırlan. Der ve Eylül hazırlanmaya gider . Akşam olur Ali gelir , Eylül kapıyı açar. Ali Eylül'ü görünce şok olur .. (Eylül'ün kombini).
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ali: Çok güzel olmuşsun.... Eylül: Çok teşekkür ederim. Ali: Buyrun lütfederseniz. Der ve elini tutar. Eylül'ün ayağı takılır tam düşecekken Ali onu tutar ve bir süre birbirlerine bakarlar. Daha sonra arabaya binip, çok güzel bir restorana gelirler. Ali: Evet... İşte geldik. Eylül: Çok güzel bir yer burası. Ali: Yani güzeldir senin kadar olmasada. Der ve içeri geçerler.Ali Eylül'ün sandalyesini tutar ve otururlar. Ali: Eeee... Ne yemek istersin? Eylül: Farketmez sen seç. Ali: Sen en iyisi güzel olanlardan getir, çünkü bugünkü misafirim benim için çok özel biri . Garson: Tebrik ederim abla kendine o kadar iyi bir eş seçmişsin ki Ali abi çok iyi bir insandır biz burayı onun sayesinde açtık. Der ve garson gider. Eylül: Bu yaptığın çok önemli ve çok örnek bir davranış. Ali gülmeye başlar ve bir anda restorandan bir çığlık gelir......
