The Art of Letting Go

Chapter 8

Jayvie's POV

I'm such a terrible person. Pano ko nagawang saktan ang isang taong walang ibang ginawa kundi mahalin ako ng buong buo at higit pa sa sarili niya? Pano ko nagawang saktan ang isang taong walang ibang ginawa kundi magisip ng paraan para pasayahin ako? Sa totoo lang parang siya nga ang lalake sa aming dalawa. Siya yung todo effort. Siya ung laging umiintindi. Bakit ba ako ganito? Pero diba mas magiging unfair ako pag magstestay ako na WALA NG NARARAMDAMAN?

Ang sama ko. Duwag ako. I'm such a coward because I can't even tell her the truth. I just can't tell her that I've fallen out of love.

*knock knock*

Mama: Anak, can I come in?

Me: Hi, ma! Of course..

Mama: Son, I don't want to sound pakialamera or something but can I ask you something?

Me: ano po yun Ma.?

Mama: Well, ang tagal ko ng di nakikita si Cheska ha? Is there something wrong? Did you two fight?

Me: Ma, I don't know where to start.. you see, me and Cheska.. uhmmm we're not together anymore.. We broke up.. I..I broke up with her..

I could see the disappointment in my mom's face.. alam ko na napamahal na sila kay Cheska.. pero..

Mom: oh..is that so? Did she do something wrong?

Me: Ma, ayaw ko muna pagusapan.. I'm sorry.

Mom: Alam mo, tama ka. I'll leave you alone muna. Alam ko naman na pag kelangan mo ng kausap lalapit ka..

Tumayo si mama and biglang before siya lumabas sabi niya:

"Jayvie, alam mo Cheska's a keeper. Siguro nga di mo pa narealize yan ngaun but one day, you'll understand na mali ang decisyon mo. Sana talaga wag dumating yung araw na pagsisisihan mo 'to"

*door closes*

Alam kong pagsisisihan ko na pinakawalan ko ang isang babaeng katulad ni Cheska... pero siguro di palang talaga nagsi-sink in saken un.

I miss her. I miss her presence. I miss her love.. Pero... pero may PERO na eh. Diba dapat walang PERO? Bahala na..