I Thought YOU LOVED ME. (Editing)

ITYLM - Special Chapter

Yeeey! Special Chapter! Ang tagal ko na to dapat napost. T__T Busy doon sa other story ko. XD

VOTE AND COMMENT!!!!! :D 

READ IT! :) Binabalak ko nga ng BOOK 2 eh! :) Read nyo muna! 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Pagkatulo ng luha ko agad akong tumalikod at naglakad palayo. Umupo lang ako sa sofa doon at pinunasan ang luha ko.

"Tania.."  yung boses na yon. Paano ko ba yon makakalimutan? Unti unti akong humarap sa nagsalita.

"I-ikaw pala? Kamusta? *sniff*" tanong ko sakanya.

"Ako dapat magtanong nyan." sabi nya sakin. Nagkatinginan kami, mata sa mata in english eye to eye. Nakikita ko sa mata nya ang pagaalala sakin. 

"Mabuti naman ako Jake este Jacob." ngumiti ako sakanya. A bitter smile. At tumingin ako sa malayo. "Di mo pa sinasagot ang tanong ko.. Kamusta ka na?" pagpapatuloy ko.

"Eto, nagpakatanga sa pagibig. Naging kami ni Thana pero nalaman kong kaya nya lang ako sinagot para amging panakip butas lang mahal pa pala nya yung gagong ex nya." direderetso nyang sagot sakin.

"Well, you deserve that." pabalik kong sagot.

"I know, tanga ko noh? Btw, ako owner neto." and then he smiled. Tss. 

"Wow! Small world huh? You're my kuya's friend? Buti hindi nya alam na friend kita noon at sinaktan mo ako baka nabugbog ka non." sarcastic kong sabi Sabihin na nyang bitter so what? 

"Well, actually nabugbog nga ako eh." Ow? 

"Hindi na ako concern sayo, Jacob." sht. Ang hirap magsinungaling. "Sino ang nagbugbog sayo? I should thank that person whoever he/she is." tanong ko. Ngumiti sya sakin. A sad smile.

"Barkada at pinsan mo, Anya." Anya?" Oh well. I should thank them after all. 

"Wow! Sinabi mo kalokohan mo sakanila? I really need to thank them!" I'm sorry, Jake. :( 

"Hmm. Yeah. Well, again i'm here to say sorry. After some years, nababahala padin ako." sabi nya.

"You're forgiven." maikli kong sagot. Ngumiti sya sakin.

"Uhm. Excuse me sir. Ms. Cruz your friends are here." sabi samin nung babae. Hindi ko alam name nya. -__-

"Ow? Is that so? Well, ok. Bye Jacob. I hope if we see each other again, mawala na lahat ng sakit." with tha unti unti akong lumakad palayo. Sorry Jacob.

Nakakaiyak. Yung tipong lumalayo ka sa mahal mo. At sa huling pagkakataon. Tumulo ang luha ko.

Grabe, biruin mo. Mahal ko padin sya hanggang ngayon. :/ 

Simula nga last year napapanaginipan ko pa sya! Weird ba? Ewan din eh.

Pinunasan ko muna ang luha ko bago magpakita sa barkada.

"Hi guys!" sigaw ko. Humarap sila at bumati din sakin.

"Thank you nga pala ha?" pagkasabi ko non. Kumunot ang noo nila.

"Thank you saan?" tanong ni Kevin.

"Thank you sa pagbugbog kay Jacob. Hindi ko na nagawa kasi nag ala Cinderella ang peg ko. Walkout ang drama!" pagbibiro ko.

"Hahaha! Baliw ka talaga Tans! Oo nga. Sinabi nya pa yun samin nung araw mismo ng pagalis mo! Di ka tuloy namin nahabol. Parang t*nga lang." sabi ni Denisse. Napatawa nalang ako.

"Past is past. Hayaan nyo na yon. So ano? Bakit kayo nandito?" sabi ko.

"Baka kasi mamaya magsuicide ka! Duh! Tans naman. Hindi mo alam na kay Jacob to?" pagtatanong sakin ni Christy. Ang baliw lang. 

"Duh! As if! Si kuya lang naman may sabi sa pagkanta. Umoo nalang ako, malay ko bang friends silang dalawa! Edi sana noon pa nabugbog ni kuya si Jacob noh?" pageexpalin ko.

"Tama nga naman. Diba over protective kuya neto?" pagsangayon ni Lance. Napa oo nalang kaming lahat.

*toot.* *toot.* 

"Teka guys. May tumatawag, saglit lang." sabi ko at sinagot ang tawag. 

[Conversation]

"Hello?" sabi ko.

"Tans!" oh? Napatawag to? 

"Oh kuya?! Napatawag ka yata?" tanong ko.

"Ah. Oo. Andito ako sa bahay." Whaat?!

"What? I thought you're in work? What happened?"yeah. Englishera ko. Lol.

"Nothing. I just wanna congratulate you. My friend said you're a good singer. Everyone loves your voice. He even said. He thought that you're a singer! Good job sis!" he said.

"Hahaha! Baliw ka kuya! Yan lang ba ang pinunta mo?" tanong ko.

"Nope. May ipapakilala ako sayo." ow sino kaya?

"Ow? Gwapo?!" hahaha! Close nga kami ni kuya.

"Oo. Hahahha!" see? Lakas din trip.

"Hahahaha! Kuya masama magsinungaling." sabi ko.

"I'm not lying! It's not a joke. Gwapo nga ang ipapakilala ko sayo. Just like me." Huh! Yabang ni kuya.

"Ow? Sige. Uuwi na. Bye." with that inend ko na yung call.

Bumalik na ako sa barkada, nagpaalam nadin ako at nag group hug kami. 

Tinawagan ko agad ang driver namin para maiuwi ako. Pagod na ako eh. Di ko na kaya magdrive pa.

Pagkadating ko  sa bahay namin. Agad kong hinanap si kuya.

"Ate? Asan si Kuya?!" sigaw ko kay Ate Lourdes.

"Nasa Garden sila sa likod! Pumunta ka na don!" sigaw din sakin ni Ate. Hay nako. Pagod na talaga ako.

Pagkapunta ko sa garden. Hinanap ko agad si kuya. Gusto ko na kasi matulog eh! T^T

"Kuyaaaaaaaaaaaaaaaaaaa! Yuhoo?! Are you thereeeeeeeeeeeeeeeee?!" sigaw ko. Yeah, malakas yon. Malamng rinig yon ng kapitbahay. 

"Tans! Dito sa may fountain!" narinig ko ang boses ni kuya. Agad ko naman syang sinunod.

Pagkarating ko doon. May nakita akong dalawang lalaki. Yung isa halatang si kuya dahil sa buhok. Pero yung isa ewan ko? Pero alam kong gwapo to! Batok palang eh, Lol.

"Kuya?" tanong ko.

Sabay silang humarap. Ng makita ko ang mukha nung isang lalaki. Biglang nagflashback lahat ng nangyari last 5 years ago. 

Nagulat ako, sya kasi yung nakita ko dati sa kalsada? Yung sinabihan ko ng gwapo?  Lol. 

(A/N: Yie! Hahanapin nya kung saang chapter yon. Lol. Joke)

Ngumiti sila parehas sakin. Ngumiti nadin ako pabalik.

Nabuhay uli ang diwa ko. Bigla kong naisip.

Siguro, mapapadali ang Pagmomove on ko? :)

-END-