I'm the Lost Girlfriend of the Mafia Boss

TMBPS22:

Alfred~

"Rose!"

"Krisell"-gulat na gulat na ani ni Yvette.

"Please-please help us"-umiiyak nitong pakiusap sa dalaga.Agad naman lumapit sa kanya si Yvette at pinatuloy sa loob ng kanyang condo.Naupo sila sa sofa.

"Krisell anong nangyari sayo,but-but ganyan ang suot mo,marami ka ring sugat ang dumi mo pa"-pahayag nya dito,napayuko sa hiya si Krisell.

"Don't get me wrong ha! Pero anong nangyari"-tanong nya uli dito.Kimi namang napangiti si Krisell.

"Di okay lang...ano kase eh! Walang wala na kami*sob*walang wala na kami Yvette.Si mommy,she was too devastated kayo napasok sya sa mental institution*sob*si kuya naman-"-at tuluyan nyang bumuhos ang mga luha ng dalaga.Agad naman namuo ang kaba sa dibdib ni Yvette.

"A-anong,anong nangyari kay Alfred ha! Krisell sagutin mo ako"-nag-aalala, kinakabahan at kung ano ano pa ang nararamdaman ni Yvette.

"Yvette...si kuya...*sob*tuluyan na syang nalumpo huhu!*sob*"-iyak ni Krisell,tuluyan naman nagbagsakan ang mga luha ni Yvette.Hindi sya makapaniwala,hindi nya alam ang gagawin,napasabunot lamang sya ng buhok.Habang kagat kagat naman ni Krisell ang ibabang labi para tumigil na sa kakaiyak.

"Papaano? Papaanong nangyari to ha! Krisell anong nangyari,sino may gawa nito sainyo ha! Sino"-galit na galit nyang sigaw dito.

"Hindi ko sila kilala,ang mga mukha lang nila ang naaalala ko! Mga hayop sila,lalong lalo na ang King na yon,hayop sya.Wala silang awa"-iyak nito,niyakap naman sya ni Yvette.Nangingitngit ito sa galit,

"Wag kang mag-alala Krisell,sinisigurado ko pagbabayaran ng mga taong yun ang ginawa nila sayo"-Yvette.

.....

"R-rose sigurado ka bang gusto mong makita si kuya!?"-nag-aalangang tanong ni Krisell dito.Timping ngumiti ang dalaga dito.

"Oo naman!-"-sagot nito dito.

"Eh! Kasi!,yung lugar na-namin-"-saad ni Krisell na parang nahihiya.

"Naku Krisell okay lang,wala naman akong paki eh!, ang mahalaga makita ko ang kuya mo"-ani Yvette.

Yvette/Rose Pov

"Rose!?"-napatingin ako kay Krisell ng tawagin nya ang tunay kong pangalan, nakakamiss din pala.

"Mmm!?"-me.

"H-hindi ka ba...galit samin?"-napatigil ako sa sinabi nya,hinarap ko sya.

"Bakit naman?"-I confusedly asked.

"K-kasi,diba...pinagtabuyan ka namin nina mommy noon! At pinaglaruan at sinaktan ka ni kuya!? We even put you in prison with a made up accusation!"-sabi nya.Hindi ko alam kung anong gagawin o sasabihin ko.Kimi ko lang sya nginitian,hindi ko alam kung na patawad ko na sila.Ang mahalaga para sakin,sya at ang taong mga mahal nya.

Hindi naman ako dating ganito eh! Kailangan ko lang talaga,kAhit ako sukang suka sa sarili ko...pero kailangan...

Simple lang ako noon,kumakayod ako pati ang mga magulang ko para mapag-aral lang ako.Scholar ako noon sa isang university,don ko nakilala si Alfred.Sikat sya,nong una ayoko sa kanya kasi ang hangin nya,mahilig magbuhat ng sariling bangko.Mayabang pero may ipagyayabang naman.

Wala naman talaga sya nong una,hanggang nagulat na lang ako isang araw lagi syang nakabuntot sakin.Gusto daw nya akong makilala,hinayaan ko lang sya dahil kahit anong pilit kong ilayo sya sakin,dikit parin ng dikit.Hanggang isang araw,nagtapat sya sakin...mahal daw nya ako,ayaw kong maniwala pero patuloy parin sya sa pagsuyo sakin,hanggang nahulog ako sa patibong nya.Minahal ko sya ng sobra,na kahit ibigay ang sarili ko sa kanya ay ginawa ko,I give him all my time kahit na napapabayaan ko na ang pag-aaral ko.Masaya akong pagsilbihan sya,hanggang isang araw bigla na lamang syang nagbago.He became cold to me at nilalayuan na din nya ako...at nalaman ko kung bakit,it was just a game for him.