DİLEĞİM MELEĞİM HER ŞEYİM SENSİN

SONUÇ

Zülal sabah her zamankinden daha mutlu uyarmıştı. Çantasını alıp kahvaltı yaptı. Bora ve diğerleri Zülal'in kahvaltı yapmasına daha doğrusu yanlarında olmasına şaşırmıştı. Uzun zaman sonra Zülal gülüyordu.

"Zülal iyi misin?"

"İyiyim kuzen neden sordun?"

"Kuzen? İyiyim diyorsun yani"

"Konuşma da ye hadi okula gideceğiz"

"Kızım bugün mutlu gibisin"

"Evet... Dün Bora ile çok eğlenceldik. Arkadaşları harikaydı. "

"Zülal ayrıntıya girme!"

"Ne var ya... Arkadaşların artık benimde arkadaşım oldu haberin olsun. Beni götürmeden yanlarına gideyim deme sakın"

"Büyükbabam duyacak sus artık"

"Duyarsa duysun... Ödlek ol"

"Bora!"

Büyükbabalari her şeyi duymuştu ve yanlarına yavaş yavaş gelmeye başlamıştı. Bora eliyle alnını tuttup Zülal'e bakış atti. Zülal ise olacakları izliyordu.

"Sana demedim mi onlarla takilmayacaksin diye!"

"Büyükbaba ben"

"Büyükbaba o zaten gitmek istemedi ben gitmek istedim. Artık benim arkadaşlarım onlar. Daha fazlasıyla da tanışacağım. Hatta evime bile getireceğim"

"Zülal! Bir daha dediğimin zittini yapma"

"Kusura bakma büyükbaba. Her dediğini bu zamana kadar yaptım ama bunu yapmayacağım... "

"Bora ne yapıyorsan yap ama asla Zülal seninle gelmesin!"

"Neden benim onlarla birlikte olmama izin vermiyorsun"

"Sen şirketin başına gececeksin ve onlarin senin yaninda olunca durmadan bir şey isteyecek senden"

"Bütün mesele şirket mi?"

"Evet... Ve düzey olarak seninle olanlarla durmani istiyorum"

"Şunu bil ki büyükbaba ben şirketin başına geçmeyeceğini"

"Sana sormadım! Gececeksin! Burak ile evlenip şirketleri birleştireceğiz!"

"Asla! Ölürüm daha iyi"

Zülal çantasını alıp evden hızla çıktı. Bora ise peşinden koşarak geliyordu. Zülal mutlu olsada bu evde hep mutsuzdu. Zorla büyükbabası şirketin başına geçirip Burak ile evlendirirse kendini öldürmeye calisabilirdi.

"Zülal keşke konuşmasaydın"

"Bora! Zorla bana bir şey yaptıramaz"

"Kendini gerçekten öldürür müsün?"

"Gerekirse neden olmasın"

"Saçmalama!"

"Ne yap ne et buyukbabamin gözüne gir. Ben batmak için elimden ne geliyorsa yapacağım. Şirketin başına sen geç"

"Büyükbabam ne kadar inatçı bilirsin. Asla vazgeçmeyecek"

"Ben yok olursam sen geçmek zorunda kalırsin"

"Unut şunu artık... Neyse bin arabaya"

Yol boyunca sustular. Zülal gerçekten kendini öldürmek zorunda kalırsa yaparmiydim diye düşünüyordu. Can'a sevdiğini söylemeden, Haluk a ikizim demeden ölmek ne kadar zordu...

Sınıfta Pelini beklerken Bora elindeki telefonu kapatıp yanına oturdu. Zülal ne var bakışı atarken elinde bir kağıdı ona uzattı. Adres yazılıydı.