(Prolouge)
Masakit mag mahal..
pero ginagawa mo..
gusto mong umiwas..
pero hindi kaya ng puso mo..
Paano ka magmamahal ng hindi masasaktan?
lalo na kung ang taong mahal mo..
ay hindi "SAYO" :)
I've known Nico for 3 years..
sa 3 years na yun..
unti unti ko siyang nakilala..
doon rin unti unting nahulog ang loob ko sakanya..
sa tuwing kinakausap niya ko..
natutuwa ako..
kahit ang laging topic namin..
ang bestfriend niya.. :)
sa dinami raming beses naming magkasama..
dumating na yung hinihintay ko
"mahal ata kita"
pakiramdam ko..
sobrang palad ko..
kasi..
"AKIN" kana..
biglang dumating si bestfriend mo..
nakalimutan mo na ako..
hanggang natuto akong maghintay..
maghintay na kausapin mo ulit..
maghintay sa mga pagkakataong na pwede kitang makasama ulit..
maghintay na maalala mo..
si Lhea nandito pa..
naghihintay na mapansin mo ulit..
sana maramdaman mo..
mahal kita..
alam mo ba ang na realize ko..
pagkatapos kitang nakitang umiyak..
bago mo sabihing mahal mo ko nun..
umiikot lang ang mundo mo..
dahil sa bestfriend mo..
wala pa akong alam nun..
kasi hindi ko pa kilala bespren mo..
pero alam ko..
masaya ka..
pag pinaguusapan natin siya..
masakit..
pero kailangan kong tumawa..
at sabihing..
"okay lang.."
"bestfriend nya yun ee"
sino ba naman ako?
hindi ko nga alam kung ano ako sayo eh..
pero umaasa ako..
kasi hanggang ngayon..
pinanghahawakan ko parin ang sinabi mong..
"MAHAL ATA KITA"
alam mo ba..
ito ang gusto ko talagang malaman..
sa 3 years na yun..
kakausapin mo pa kaya ako?..
magkwekwento ka ba ulit sakin?..
kapag isang araw..
tinanong kita..
"Aaminin mo ba sa bestfriend mong mahal mo siya?"
Thanks for reading :>>>>>>>
