Confessions of the past - Harry Potter Fanfic

Hoofdstuk 25. Faith faints.. Again.

De foto is van de trap waar Faith vanaf valt.. Arme Faith ;d.

Amy Julia Campbell

'POTTER, CAMPBELL EN BLACK!' schreeuwt Professor Lympathia kwaad. 'Glazen bollen zijn om de toekomst te voorspellen, niet om naar elkaars hoofd te willen gooien!'

Ik zucht 'Sorry, professor!' roep ik nog naar haar, maar ze blijft boos kijken. Ik staar naar de bol, maar zie niets anders dan witte rook. 'Hebben jullie ooit al iets gezien in die stomme bollen?' vraagt Sirius. Ik schud mijn hoofd.

'Lieve, lieve leerlingen.. Oefen in het ontspannen van je bewustzijn.. Zo kun je helderder zien met het Innerlijk Oog!' roept professor Lymphatia, terwijl ze door de klas loopt.

'Echt, als we vakken mogen laten vallen, dan is Waarzeggerij het eerste waar ik afscheid van neem!' zegt James. Ik knik. 'Ik ook. En daarna van Geschiedenis van de Toverkunst..' zeg ik.

'Lieve jongens en meisjes, klets wat minder, dat is niet goed voor het Innerlijk Oog!' roept professor Lymphatia.

Ik zucht en terwijl professor Lymphatia voorbij ons tafeltje loopt, kijk ik heel geïnteresseerd in de bol. 'Ik zie.. Ik zie..' mompel ik erbij. Ik hoor professor Lymphatia goedkeurend mompelen.

Als ik door het klaslokaal kijk, zie ik dat ik niet de enige ben die er moeite mee heeft om wat te kunnen zien in de glazen bollen. Helemaal aan de andere kant van het lokaal zitten Faith en Remus. Faith is nog heel wit en vaak moe, maar ze is er wel. Ik was blij dat ik mijn enge Vocht-van-de-Levende-dood plannetje niet heb uitgevoerd. Nu ik erover nadenk is het een stom plan.

 'Hierna zijn we vrij, toch?' vraagt Sirius. Ik knik. 'Gelukkig wel. Ik háát vrijdagen.. Eerst toverdranken, dan een blokuur kruidenkunde, dan een blokuur geschiedenis van de toverkunst en dán een blokuur Waarzeggerij!'

De bel gaat. We springen op en lopen het lokaal uit. 'VRIJHEID! VRIJHEID VRIJHEID VRIJHEID VRIJHEID!!' roepen Sirius en Peter, terwijl ze wegrennen. Faith komt naast me lopen en we gaan de trappen af. 'Morgen eindelijk weekend! En voor de eerste keer naar Zweinsveld!' zeg ik blij. 'Jij hebt toch ook toestemming? We gaan toch wel naar Zacharinus' Zoetwarenhuis hè?'

Faith antwoord niet meteen. 'Oh, ehh.. Wat zei je? Ik.. Ja.' mompelt ze, terwijl ze zich vastgrijpt aan de leuning van de trap. Ik blijf geschrokken staan. 'Gaat het wel?' vraag ik. Ze schudt haar hoofd, sluit haar ogen en dan valt ze flauw, zo van de trap af. Ergens ziet het er grappig uit, maar goed, dit is niet het juiste moment om te lachen..

Snel kijk ik om me heen. Niemand in de buurt.. Dan hoor ik voetstappen, en niet veel later komt James eraan. Ik zie dat hij schrikt. ''Wat heb je nou weer gedaan?' roept hij. 'Ik?! Ik doe niks!' Ik wijs naar Faith, die nog steeds op de grond ligt. 'Ze viel weer flauw, en.. Nou ja, ik weet toch ook niet wat ik moet doen?'

James rent de trap af. 'Wat dacht je van een leraar roepe, in plaats van haar hier laten liggen?!' roept hij, terwijl hij me met een boze blik aankijkt. Ohja.. Oeps..

Dan komt ook Remus de trap af. 'Wat is er gebeurd?' vraagt hij, terwijl hij naar Faith kijkt. 'Flauwgevallen.' antwoord James. Dan kijkt hij naar mij. 'Ga je nog wat doen? Haal een leraar ofzo!'

Doe het lekker zelf.. Wil ik antwoorden, maar als ik zie dat hij echt boos is hou ik mijn mond maar. Ik ren de trap af, langs een half-dode Faith (oké, dat is misschien overdreven), een gang, doe de deur open en storm de ziekenzaal binnen. Daar staat madame Plijster net een jongen met een blauw hoofd en paarse stippen te geven een lepel met een smerig groen goedje te geven. 'Ja?' vraagt ze. 'kan ik iets voor je doen?'

'Het.. Is.. Faith..' zeg ik hijgend. 'Faith Jones? Die een week geleden weer weg mocht?' ik knik. 'Ze viel weer flauw, en ze ligt nu onderaan de trap..'

Madame Plijster laat spontaan haar lepel vallen. 'Waar?' vraagt ze. Ik draai me om en ren terug naar de trap waar Faith overeind gekomen is. 'Oh, gelukkig.' zeg ik. 'Je bent weer-' en dan valt ze weer flauw. James en Remus kunnen haar nog net op tijd opvangen.

'Meteen met haar naar de ziekenzaal..' beveelt madame Plijster. Ze houdt haar toverstok omhoog en zegt: 'Accio ziekenbed!' meteen komt er een bed aanvliegen. Faith wordt erop gelegd.

Ik loop mee naar de ziekenzaal, daar wordt Faith, of nou ja, het bed met een bewusteloze Faith erin neer gezet. Professor Slakhoorn staat er ook te wachten. 'Hildebrand, kan ik je even spreken?' vraagt madame Plijster. Hij knikt en ze verdwijnen achter een gordijn. Slechts een paar zinnen uit het gesprek kan ik goed verstaan.

'Ik weet niet wat er aan de hand is.. Zoiets nog nooit mee gemaakt..'

Ik schrik. Zoiets nog nooit meegemaakt? Wat heeft Faith voor iets ernstigs?!

'Ik weet het ook niet.. Rustig, Poppy.. We komen er wel achter! En anders laten we haar over brengen naar St. Mungo's..'