5. Bölüm *Berbat bir gün*

31 6 2
                                    

Arkama döndüğümde yere düşen bir Tuğçe beklemiyordum . Koridordaki herkes Tuğçe ye gülerken ben ve Eda Tuğçe nin yanına gidip elinden kaldırdık.

Eda
- Gülmeyi kesin aptallar topluluğu.

Fadime
-Kesin şu sesinizi ortada komik bir şey yok. !

Tuğçe nin koluna girdim ve hep beraber önce lavaboya gittik sonra sınıfa çıktık .

Fadime
- Ne oldu ? kim düşürdü seni ?

Tuğçe
- Burak salağı ayağına çelme taktı.

Esma
-Salak yaa ne haddine böyle bir şey yapmak . Ondan intikamını almalısın .

Esma
- Saçmalama ne intikamı ? Boşverin böyle şeylerle uğraşmayın . Önümüzde üniversite sınavı var . Ona çalışmak lazım.

Tuğçe
- Ben uğraşıyorum ki kendisi benimle uğraşıyor .

Fadime
- Tamam ya canını sıkma .

Hocanın sınıfa gelmesiyle hepimiz yerlerimize geçtik . Dersi dinlemeye çalışıyordum  ama bir türlü odaklanamıyordum. Sanki birisi beni izliyordu . Kafamı yanıma çevirdiğimde Asaf ın bana baktığını gördüm. Ona bakmamla yüzümü çevirmem bir oldu.  Asaf hala bana bakıyor salak mı bu çocuk . ???

***
Son ders zili çalmasıyla bizimkiler çantalarını toplayıp sınıftan gittiler. Ben bugün okuldan geç çıkacağım . Çünkü Tarih projesi için kütüphane de araştırma yapmam gerek .

Kütüphaneye indiğimde kimseyi görmedim bu sessizlikten faydalanarak şarkı söylemeye başladım. Bir yandan şarkı söylerken bir yandan araştırdığım kitabı arıyordum .

????

- Her kimsen şu sesini kes .

Sanırım kütüphanede biri vardı ama onu aldırış etmeden şarkımı söyleyip araştırdığım kitabı elime alıp bakmaya başladım.

????

S
- Sana su lanet olası sesini kes dedim.   

Önümdeki kitabı indirdim ve karışımdaki kişiyi görünce çok şaşırdım ve birazda korktum .
Bu lanet olası Asaf dı

Asaf
- Her yerde karşıma çıkmak zorunda mısın ??

Ona aldırış etmeden elimdeki kitabı okumaya başladım .  Elimdeki kitapla kütüphanenin çıkışına doğru yürürken kolumdan  tutması bir oldu .

Fadime
- Bırak kolumu aptal .

Asaf
- Eğer benimle böyle konuşmaya devam edesen olacaklardan ben sorumlu değilim.

Son söylediği cümle karşısında biraz korksamda belli etmemeye çalıştım . Hem bana ne yapabilir ki ? Bir şey yapamaz. "Değil mi"

Fadime
-Ne yapabilirsin ki ? Sen bana birşey yapamazsın .

Asaf
-Yapacaklarımdan ozaman ben sorumlu değilim . Ona göre ayağını denk al.

Lafını söyleyip kütüphaneden çıktı . Bende projemi yapıp okulun çıkışına doğru ilerledim  ve bir taksiye binip eve gittim .
Eve gittiğimde önce üstümü değiştirdim sonra mutfağa gidip birşeyler atıştırdıktan sonra odama çıkıp yatağıma uzandım.
Çok yorgun olduğum için yatağıma uzanır uzanmaz gözlerim kapanmaya başlamıştı bile .

***
Sabah uyandığımda saat dokuz olduğunu gördüm . İnanamıyorum ! Bunlar neden beni uyandırmamış ??
Masanın üzerindeki notu fark edince hızla yatağımdan kalkıp masaya gittim.  Kızlar not yazmışlar sanırım .

Notta
( Dün gelince direk yattığın için çok yorgun olduğunu düşündük ve sabahleyin seni uyandırmak istemedik :D ❤️❤️ kızlar..

Bu yaptıkları şeyi taktir edemiyorum çünkü bugün tarih projesini dokuz buçukta hocaya vermem  gerek .
Hızlıca üzerimi giyip projeyi alıp
dışarıya çıktım.   Saat  9:15 iki saattir taksi bekliyorum  ama gelmiyor . Hızla koşarak okula doğru gittim . Nefes nefese elimdeki projeyle okula gelebildim sonunda elimin terinden proje yeterince buruşmuştu . Okula hızlıca girerken biriyle çarpışmam bir oldu . Elimdeki kağıtlar havada uçuşurken ben daha bugün nekedar berbatlaşacak diye düşünüyordum ki çarpıştığım kişiye bakınca şok oldum .....

       *******************************

💎Oy vermeyi unutmayın
💎İlham kaynağima teşekkür ederim #Eda#

                 ☺️☺️☺️☺️☺️

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 30, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

🙂BİZİMKİLER🙂Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin