Nefret ediyorum ‚
Kendimden nefret ediyorum , nefes almaktan nefret ediyorum , etrafımdakilerden nefret ediyorum, kendini bi bok sanan herkesden nefret ediyorum nesin sen ? dünya harikasimi ? evet benim kusurlarim var peki sen ? sen mukemmelmisin ?
.....
Tüm nefretimin yasadigim çevreden kaynaklandigina inanıyorum .
Gelelim yasadigim çevreye , ah o mukemmel insanlar yokmu daha doğrusu kendini mükemmel zanneden ama bi batagin icinde olan bircok insan gerçi onlar bu durumdan hoşnut herkes birbirini o batağa sürüklüyor , bide bazilari yedigi boklari yaptiklarini bi marifet sanıyor biliyomusunuz ? bide en yakin arkadaş olucaklar birbirlerini bu bataktan kurtarmak yerine iyice saçmalıyorlar kimisi kardeşlerini kaybediyor bu olay kimisinin umrunda kimisinin değil bide yaptiklari hatalarla ovünüp ayni hatayi tekrarlaryanlar var geç olmadan kurtarın kendinizi .
.....
Sıkıldıkça bir şeyler yazdigim bir defterim var uzun zaman oncede yazdigim bir yaziyi paylasicam :
Hayat senin dilediğin gibi yaşa ama kaybetme kendini. Bir anda oyle bir an gelir ki kendini ararsın deli gibi. İşte yaşadığım çevrenin en büyük sorunlarından biri bu. Oyle ki insana zamanla kendini kaybettiriyorlar. Aynı yarayı defalarca kanatıp, aynı şekilde acıtıyorlar canını. Bir süre sonra insanlardan nefret ettiriyor bu şehir. Onların acımasızlıkları arasına sıkışmış bir kaç güzelliğide göremiyorsun zamanla. Sadece kendin üzerine kurulu bir Dunya yaratıyorsun ve bu kaybetmemenin altın kuralı aslında. Fakat zamanla kendi Dunyandan bunalıyorsun ve şehrinden nefret ediyorsun burada. Havasından insanlarından. En iyisi kaçıp gitmek diyosun çok geç olmadan.
Gitmek dedimde bu fikir uzun zamandır kafamda zaten uzaklaşmak iyi gelir belkide yeni insanlar yeni bi hayat yeni bi çevre peki geride kalanlar ? Onlar ne olucak tüm herşeyi geride birakip gitmek yeni arkadaslar edinmek peki onlar bana iyi gelicekmi ya burdaki hayatimdan daha kötü olursa herşey yok ya hic birsey burdan kotu olamaz . Peki o üç kişi en cokda onlari düşünüyorum bana iyi gelen o üç kişiyi onlari nasil birakirim ? Peki verdiğim sözler onlari yokmu sayicam ? Hic birsey olmamis gibi davranamam bunu onlara yaşatamam , diyelimki kaldim burda , her seyimi anlattigim o kişiyi kaybedersem ben hangi duyguyu yasarsam aynisini yasayan kisiyi kaybedersem ? gelelim evlilik hayalleri kurdugum kişiye ya birakirsa beni hayallerimizi geleceği ve eskiyi beni duşünmeden ama ben onu düşündüm ? Kendi gelecegimi yok sayip onla bir gelecek kurmayi dusunmusken o boyle birşey yapmaz demi ? YAPAMAZ yani buna ben izin vermem...
