Özümdən danışmağı heç sevmirəm ama qısa yazacam 19 yaşım var həyatda ən böyük məqsədim Qarabağa getməkdir, Qarabağın işğaldan azad olunmasıdır. Yadımda deyil 5 , 6 - cı sinifdə oxuyanda müharibə olacağı gözlənilirdi yaxınlarda qorxurdum. Niyə qorxurdum ? Çünki ətrafımda olan bir çox insanın ŞƏHİD olacağını düşünürdüm və onlarsız bir həyat həyat olmazdı. Bu yaxşı bir şey deyilmiş sonradan başa düşdüm çünki bir millətin var olması üçün o millət ŞƏHİD verməlidir. " Vətən uğrunda ölən varsa vətəndir" bu sözlərin mənasın anladım. Daxilimdə bir miliyetcilik, millətimə xidmət, yalnız özü üçün yaşamaq kimi hissləri kəşf etdim. Və bacardığımca izini tapdığım bu yolda həm yoldaşlarımla gedirəm məni bu xoşbəxt edir və o yolun sonunda parlaq bir işıq var elə bir parlaqdır ki gözləri qamasdiracaq kor edəcək dərəcədə parlaq...
