Hayat Mucizelere Gebe

37.BÖLÜM

Hazırsak başlayalım o halde.. İyi Okumalar 💕🍷

Banyodan çıkıp aşağı iniyorum kafamı kapıya çevirdiğimde ise ali orda öylece dikiliyordu
Selin:Aşkım kim gelmiş?

Alinin yanına gittiğimde kapıdakileri görmemle yerin ayaklarımın altından kayıp gitmesi bir oldu...

Selin:Anne...

Sonrası karanlık...

***
Ali:Selin uyan bitanem

Yavaşça gözlerimi açtığımda başımın ağrıdığını hissediyorum kafamı yan tarafta çevirdiğimde annemin endişe ile bana baktığını görüyorum hızla yattığım yerden doğrulup ayağa kalkıyorum...

Selin:Sen... Sen ölmüştün anne sen toprağın altındaydın
Güneş:Selin yalvarırım bi dinle
Selin:Neyi dinliyim? Ben sen gittiğinde çok acı çektim!
Haluk:Selin bi dinlersen_
Selin:Hele siz hiç konuşmayın haluk Bey!
Ali:Selin sakin olurmusun biraz
Selin:Sen karışma Ali!
Güneş:Bi açıklamama izin ver kızım
Selin:Anlat bakalım neymiş!
Güneş:Bi_
Haluk:Biz annenle evlendik Selin!
Ali:NE!
Selin:Ay yok! Şaka dimi bu! Neden o zaman ya neden! Niye acı çektirdin bana anne!
Ali:Selin gidiyoruz!

Ali ile beraber yukarı çıkıp ne kadar eşyalarımız varsa hepsini topladık üzerimizi değiştirip evden ayrıldık arabaya bineceğim sırada annem bana seslendi...
Güneş:Selin! Gitme konuşalım!
Selin:Konuşacak hiçbir şey kalmadı! Bana konuşacak tek bir neden bırakmadın şimdi otur konağınzda mutlu mesut! Ama şunu bil senin bundan sonra Selin diye bi kızın yok!

Kapıyı açıp arabaya oturdum Ali ise vakit kaybetmeden arabayı çalıştırıp bizi bu yalan dolu konaktan uzaklaştırdı...

***
Selin:a_ali?
Ali:Hı?
Selin:uçuruma gidelim
Ali:gidelim...

Ali bizi uçurum kenarına getirdi arabadan inip kapımı açtı ve beni tutup ayağa kaldırdı ve bana sımsıkı sarıldı

Selin:Nasıl yaptılar bunu ali? Neden kıydılar bize? Biz naptık onlara?
Ali:Bilmiyorum... Yalvarırım ağlama
Selin:Elimde değil ali b_ben unutamıyorum ben annemi toprağa verdim mezarına en sevdiği çiçekleri ektim
Ali:Babam bu yüzden burda değildi
Selin:Ali napıcaz? Bizi ayırırlarsa?
Ali:Bizi anca ölüm ayırır Selin! Gitmek yok Selin bitmek yok!

***
Nazlı:Ali? Selin?
Ali:Selam
Nazlı:Sizin ne işiniz var bu saatte?
Ali:Anlatırım sonra şimdi içeri girebilirmiyiz?
Nazlı:Pardon geçin hadi

Ali ile Selin salona geçip oturdular nazlıya Savaş ise karşılarına oturup konuşmaya başladı..

Nazlı:Geldiğinize sevindim ama sizde başka bişey var
Savaş:Problem mi var kuzen?
Selin derin bir nefes alıp teker teker anlattı hepsini hem ağlayıp hemde konuşuyordu nazlı ise selinin yanına gidip ona sımsıkı sarıldı...

Savaş:Siz ne yaşamışsınız böyle!
Ali:Bizde sizin yanınıza geldik
Savaş:Bizim bizden başka kimimiz var? Bize geleceksiniz tabi
Nazlı:Hadi gel beraber yemek yiyelim?
Selin:Ben biraz uyusam
Nazlı:Tamam ben seni odana çıkarayım
Ali:Siz yiyin ben hallederim.

Ali selini belinden kavrayıp onu yukarı çıkardı selinin yürümeye hali yoktu öğrendiği şeyler fazla ağırdı odanın kapısını açıp ali selini yatağa yatırıp üstünü örttü selinin yanına oturup saçlarını okşamaya başladı Selin gözlerini kapatmış bi şekilde sadece duruyordu uyumak gelmiyordu içinden gözünden bi damla yaş aktı. Ali bunu fark ettiğinde eli gözyaşının üzerine gitti ve orayı sildi. Selin ise burnunu çekip konuşmaya başladı

Selin:Biz masumuz dimi Ali?
Ali:masumuz koca gözlü kız

Selin bunları söyledikten sonra biraz uykusu gelmişti kendini yavaşça uykunun kollarına bırakıp biraz da olsa bu dünyadan soyutlanmayı diledi. Ali ise Selinden daha öfkeliyidi selinin uyuduğunda emin olduktan sonra ellerini çekip ayağa kalktı üzerine ceketini giyip aşağı indi Savaş ve nazlı ise onla bakıyorlardı...

Savaş:Nereye ali?
Ali:Selin uyudu bende biraz hava alıp gelicem
Savaş:Geleyim mi seninle?
Ali:Gerek yok kardeşim sen burda kal
Savaş:Dikkat et
Ali:Tamam.

Ali hızla evden çıkıp arabaya bindi ve onu aradı
Ali:Nerdesin?

****
Arabayı kenara çekip onu izledi bi süre ona yaşattığı şeyler dün gibi aklındaydı küçük savunmasız bi çocukken onu kemerle dövmüş ve karanlık odalara kapatmıştı küçücük yaşında sevgisiz ilgisiz büyümüştü ona yaşattığı şeylere hala devam ediyordu. Aşkını elinden alacaktı belkide selinsiz napardı? Arabadan inip ona doğru ilerledi yanına gittiğinde o hala karşısındaki denizi izliyordu...

Ali:Neden?
Haluk:Bak ben_
Ali:Sen ne! Sen benim hayatımı zindan ettin be! Benim çocukluğumu gençliğimi çaldın! Neden başka bi ülkeye gidip okuduğumu sanıyorsun! Ben daha kırık günlükken annemle ayrıldınız! Ben annemin son nefesinde senin yüzünden yanına olamadım! Sana baba kelimesini yakıştırmıyorum! Sen benim Çocukluğumun, gençliğimin katilisin Haluk Mertoğlu! SENDE NEFRET EDİYORUM LAN HAYATIMIN AMINA KOYDUNUZ! Allah belanızı versin! Bizden uzak dur! Eğer sizin yüzünüzden sevdiğim kadına bişey olursa bu dünyayı başına yıkarım baba! Şimdi git o çok sevdiğin uğruna savaştığın karına söyle! Onun Selin diye biz kızı yok! Seninde ali diye bi oğlun yok! Gerçi ne zaman fark ettiniz ki beni!

Hızla onun yanında ayrılıp arabasına bindi ali arabayı çalıştırıp yola çıktı. Bi süre sonra yavaşlayıp direksiyonu yumruklamaya başladı

Ali:AHHH! Allah topunuz belasını versin!

***
Selin uyandığında kendini biraz da olsa iyi hissediyordu. Ayağa kalkıp üzerine hırkasını geçirdi ve aşağı indi aşağı indiğinde nazlı mutfakta kahvaltı hazırlıyordu Nazlının yanına gidip yüksek tabureye oturdu.

Nazlı:Günaydın:)
Selin:Günaydın. Aliler nerde?
Nazlı:Fırına gittiler. Gelirler birazdan

Kapının açılma sesi geldiğine Selin ve nazlı kafasını sese doğru çevirdiler aliye Savaş fırından dönmüşlerdi hep birlikte masaya oturup kahvaltı etmeye başladılar Selin sadece önündeki tabağa bakıyordu.

Ali:Selin?
Selin:Hı?
Ali:Bişeyler yer misin
Selin:Canım istemiyor ali
Ali:Olmaz öyle hadi birşeyler ye
Nazlı:Hadi Selin

Ali seline ballı ekmek sürüp ağzına tıktı ikincisini de yapan ali Selin hemen elini kaldırıp istemediğini belli etmeye çalıştı ama ali selini dinlemeyip onu da ağzına tıktı..
Selin:Yeter ali
Ali:Tamam portakal suyundan da iç

Selin onu da yapıp başka bişey istemiyorum dedi. Kahvaltı yapmaya devam ederlerken kapının zilini duydular.

Selin:Bu kim şimdi?
Ali:Eğer haluksa!
Nazlı:Dur ben bakıyım!

Nazlı kapıyı açıp gelene baktı gelen kişi postacıydı nazlı zarfı alıp kapıyı kapattı ve mutfağa gidip yerine oturdu.

Nazlı:Selin sana
Selin:Bana mı?
Nazlı:Al

Nazlı elindeki zarfı seline uzattı. Selin zarfı alıp açmaya başladı gelen bi mektuptu bu mektup annesinden di.
Selin mektubu açıp okumaya başladı içinden...

Selinim... Güzel kızım bu yaşadıklarımızın bi açıklaması yok inan bana ama ben de sevdim kızım... Bende aşık oldum. Sana söyleyecek cesareti bulamadığım için beni affet nolur. Ben seni çok seviyorum kelebeğim bırak senin ağlamanı ayağına taş deyse benim canımdan can gider. Anneler evlatları için herşeyi yaparlar. Ben gidiyorum kızım halukla geldiğimiz yere geri dönüyoruz can tanem benim sen yine öldü bil beni sorarlarsa "öldü" de. Seni çok seviyorum güzel kızım seni hep sevmeye devam edicem bunu sakın unutma ali sana gözü gibi bakacaktır. Seni önce allaha sonra aliye emanet ediyorum

Seni daima seven güneşin...

Bölüm Nasıl? Yorumlarınızı bekliyorum 💕🎈