...
Sene 1998
Ayperi ; 17 yaşındaki bir kız babası onu ve annesini döverdi Ayperi annesine kaçalım desede annesi kocamı seviyorum demesiyle artık evden kaçması gerektiğini anlamıştı...
Koray; 27seneye kadar bulmuştu Ayperiyi emindi oğlunun annesi olacaktı o yanlız o daha 17 yaşındaydı ama şu zamana kadar Korayın istekleri önündeki engeller hiçbirşeydi...çünkü o şu kendini güçlü sanan yeraltı mafyalarından biriydi ama korkaktı...
Ayperiden
Beni susuzluktan öleceğim bir zamanda çıktı karşıma beni hayatına aldi ama bir engel vardi o evliydi bana bir ev tutmuştu sadece gündüzleri gelirdi bazende geceleri yaş farkıda olsa umrumda değildi o bana çok değer veriyordu..
Kapı çalınca koşarak kapıyı açtım
-hoşgeldin
-hoşbuldum
Koray dudagima bir öpücük kondurup içeri geçti ve kendini koltuğa atti
-açmısın
-gel buraya konuşucaz
Yavaşça yürüyerek usulca kendimi Korayin yanina attim
-Şebnem seni merak eder neden geldinki zaten her gece buradasın
Koray bana doğru donup yüzümü avuçlarınin arasina aldi
-bak Ayperi biliyorum 1 senedir seni buraya tikadim mutsuzsun ama söz lan 2 gün sonra kaçıyoruz eğer sende istersen kaçalım sevgilim
-ama baban annen karın oğlun Koray sana ne kadar tesekkur etsem az sen benim hayatimi değiştirdin bana hep değer verdin benim kaybedecek hiçbir şeyim yok ama senin senin koca bir ailen var
Gözümden bir yaşgelince Koray bana sarildi
-hiç birini sevmiyorum Ayperim ben sadece seni seviyorum senin için karsima ailemi bile alirim
Kaç dakikadır birbirimize sariliyorduk Koray benden ayrilip ayaklandi
-çık yukari ve eşyalarini topla gidiyoruz
Ayağa kalkip Koraya yaklastim
-lütfen daha buna hazir değiller karin ve oğlun o daha küçücük 4 yaşında bir oğlun var senin Koray yapamam
-ne diyorsam onu yap Ayperi git ve hazirlan hiçbiri umrumda değil ne o kadin ne de oğlu ne de bu zenginlik benim bir tek degerlim sensin senden başkasini hayatimda istemiyorum bana güven çok mutlu olucaz
Koraya biraz daha yaklasip dudagindan optum
-seni seviyorum
-seni seviyorum...
Sene 2001
Gecenin 2si aylardir bu saatte gelirdi eve sarhoş olarak...
Pencerinin önünden kalkip çocuk odasina girdim ve benim tatlış oğluşum uyanik vaziyette yanindaki sanfinansi öpüyordu
Beşiğe doğru ilerleyip oğluşumu kucagima aldim
-aşkım uyandinmi sen bebeğim sen ne şekersin ya
Ateş kucagimdayken odadan cikip salona geçtim
Koray koymuştu ismini Ateşin ateş yakardi tehlikeydi hırstı acımasızlıktı merhametsizlikti ama ben ona merhameti acımayı ögretecektim asla annem ve babam gibi olmayacaktim annem kaderine boyun eğsede ben asla eğmezdim ...
zilin çalmasiyla düşüncelerimi çöpe atıp ayaklandim ve koşarak kapiyi actigimda Koraydi evet hayret sarhoş değildi omuzuma çarparak içeri girdi ve Ateşi kucagina aldi kapiyi kapatip kilitledim ve bende Korayin yanina oturdum
-ah be Koray biliyordum sen fakir hayatini bilmessin aylarca benimle konusmuyorsun iyi hatirla bana bu teklifi sunan sendin ben kacalim demedim şimdi o saray evinde oğlunu kucagina almayi çok isterdin biliyorum ben herşeyin farkindayim etrafına bak yikik dökük bir ev dolaba bak bir kalip peynir bir bayat ekmek neden Koray suç bende değil lütfen boyle yapma
Farkında olmadan bunlari ağlayarak söylemiştim Koray yüzüme bakmiyordu hala ayağa kalkip Ateşin odasina girdi kapi acik olduğu için onu görüyordum yavaşca Ateşi beşiğine birakip odadan cikti ve mutfağa doğru gitti ayağa kalkip bende peşinden gittim Koray beni hiç takmadan dolabi acip eline vişne reçeli kasesini aldi
-kaçma Koray yeter benimle konuş ben bunlari haketmiyorum neden yüzüme bakmiyorsun
Beni takmadan tezgahin üzerindeki ekmeğe reçel sürmeye başladı
Bu çok sinirimi bozmuştu bagirarak konuşmaya basladim
-yüzüme bak ve benimle konuş yeter artik!
Koray elindeki vişne reçeli kasesini yere firlatmasiyla kirildi ve bana doğru gelip bagirmaya başladı
-Kes sesini kes yeter konuşma evet hepsi senin suçun lanet olsun sus
Bir adim daha ona sokuldum
-susmassam ne olur he lanet olsun beni gördüğün güne
Bir anda sertçe yediğim tokatla yere dusmem bir oldu
-susmassan bu olur
Gözümden bir yas geldiğinde Koray çoktan ceketiyle evden cikmisti kapiyida sertçe carpmayi ihmal etmeyerek yavaşca yerden kalkip odama girmemle Ateşin ağlama sesleri kulağımı çınlatmaya başladı ellerimle kulaklarimi kapatip dizlerimin üzerine cöktüm ve hıçkırarak ağlamaya başladim
-hayir kaderimi kendim secicem iyi düşün Ayperi sokaklarda başına en fazla ne gelebilir ki bu evde bir dakika durmaktan iyidir
Ayağa kalkip lavaboya girdim yüzümü yikayip kuruttum lavobadan cikip eski yirtik bir sirt çantasina önce Ateşin sonra kendi birkaç eşyami koyup eski montumu giydim duvardaki saat gecenin 3ünü gösteriyordu sirtima cantayi takip Ateşin montunu giydirdim ve anahtar yada başka birseye ihtiyaç duymadan evden ciktim ama kime yada neye güvenerek..... teyzem?
.........
Kendini inandırdığın her şeyin başrolü olursun zamanla,
sonsuza dek aşık
kalmak gibi...
İyi düşün,sonsuza dek aşık kalabilecekmisin?...
............
Beğendinizmi?
Daha bu başları...
Vote ve oy atmaniz dileğiyle
