Chapter 13
Noong makabalik kami sa mall ay sumalubong sa'min ang nag-aalalang Ericka Teo.
"Mabuti naman ayos ka lang Marie." sabi ni Teo kay Marie
"Oo nga. Bigla kang nawala tapos hinihingal ka pa nung tumawag samin tapos naputol pa yung tawag mo tapos hindi ka pa namin makita sa pangsampung restaurant tapos—" Teo cut Ericka's long monologue
"Ssh. Tama na Ericka. She's here already. She's safe already."
"So-sorry. Masyado lang talaga akong nag-alala sa'yo Marie. Wag mo na uulitin yun next time a?"
"Sorry talaga guys. Gusto ko lang naman bumili ng damit para sa inyo e."
"For what?" manghang tanong ni Teo
"Thank you gift. Dahil sa pagtanggap niyo saken bilang kaibigan"
"Ganyan ka ba talaga kabait? Wag ganun. Kaya ka napapahamak e." sabi ko naman kay Marie na siya namang ikinatawa naming apat.
-
We decided to head home siguro dahil na rin sa pagod at nangyari kay Marie, we parted ways, si Teo hinatid si Ericka at ganoon din naman ako kay Marie
"Marie, a-ano kasi e"
"Ano yun Aerone?"
"Sobra talaga akong nag-alala sayo kanina. Wag mo na sanang ulitin yon. Kapag ganon magpasama ka man lang sana sakin o kaya kay Teo man lang. Sobra talaga akong kinabahan e. Akala ko, nawala ka na."
"Sorry ulit ha. Promise next time. Magsasabi na ako. Salamat pala sa paghatid! Ingat ka pauwi." She smiled then gave me a peck on my cheeks.
"Hindi ka ba nailang sa pimples?" I blurted out causing her to laugh out loud
"Ano ka ba Aerone! Para kang sira! Don't mind that. Nakinis na nga e. Good for you. And no matter what face you have, your personality is the one that still matters okay?"
"O-okay."
Why do I always stutter? Hayy. Ikaw na naman nasa isip ko, magsstutter ka rin kaya kapag ako na kausap mo?
BINABASA MO ANG
Can You Be Mine?
Teen FictionKagaya ng ibang stories, cliché lang din ang akin. Pero imposible namang magkaparehas kami ng ending diba?
