Sesi dikkatimi dağıttı.
Yüzümü ona çevirdim.
Ah, işte!
O ve onun çarpıcı gülümsemesi.
Hani şu hınzırca olanlardan değil.
Çapkın olanlardan hiç değil.
Masum.
İçten.
İçinizi ısıtacak türden.
Gözünün üstüne düşen kumral saçlarını hafif bir hareketle düzeltti.
Anlamıyordum.
Beni kendine daha ne kadar aşık edebilirdi bu piç?
"Efendim?" dedim az önce hormonlarla bütünleşmiş düşüncelerden sıyrılarak.
"Şu soruya bi' baksan?"
"Elbette."
Cevabım üzerine hızlıca yanıma geldi.
Sandalyeyi çekti, ters döndürdü ve usulca yerleşti.
Sandalyeye dayadığı çenesinin acımaması için eline yaslandı.
Ve o mükkemel parfümü...
Bütün bir gün köpek gibi onu koklamak isteyeceğiniz bir parfümdü.
Soruya hazırlanıyormuş gibi görünüp derin bir nefes aldım.
Oysa tek amacım onu daha fazla yanımda hissetmekti.
Merhabalar ! Canım sıkıldıkça yazdığım hikâyeleri Wattpad'e geçirme kararım umarım iyi sonuçlanır. Okuduğunuz için teşekkürler.
