The Werewolf Girl {VOLTOOID}

Een normale schooldag

Pov Lydia
"Lydia! Kom naar beneden je komt te laat!" Roept mijn moeder. Shit ik was de tijd vergeten. Ik pak mijn tas ren naar beneden en ga naar buiten. Ik stap op mijn fiets en fiets snel naar school. Ik voel me een beetje duizelig misschien dat ik daarom de tijd vergat. Ik kom aan op school en ren naar binnen. Ik stop spullen in mijn kluisje en loop naar het lokaal waar ik les heb. Ik open de deur en iedereen kijkt me aan. "Ga maar snel zitten" zegt meneer Ralt. Ik ga zitten en pak mijn spullen uit mijn tas. Ik open mijn boeken. Opeens voel ik een bonk in mijn hoofd. Au! Dit voelt echt pijnlijk. Opeens vervaagt mijn zicht een beetje en hoor ik steeds minder. Ik hoor dat iemand mijn naam meerdere keren zegt maar ik weet niet wie en ik kan het niet zien. Opeens zie en hoor ik weer beter. "Lydia! Lydia! Hallo Lydiaaa?!" Roept meneer Ralt zwaaiend met zijn armen. "Sorry meneer wat zei u?" Vraag ik snel. De bel gaat en iedereen loopt het lokaal uit. Meneer komt naar mij toe lopen en vraagt: "gaat het wel goed Lydia?". "Ja hoor het gaat prima..." zeg ik zacht. Meneer kijkt bezorgd naar me en ik loop het lokaal uit. Snel naar de volgende les!

(Later tijdens gym)
We moeten rondjes rennen van mevrouw. Pff ik hou echt niet van gym. Opeens komt Max naar me toe. Max is echt een hele aardige jongen. "Hey kun je na school afspreken" vraagt hij. Omg! Wat moet ik zeggen? O nee ik kan niet want ik moest boodschappen doen vandaag. "Sorry maar ik kan niet vandaag, misschien een andere keer?" Zeg ik snel. "Prima" zegt Max. En hij loopt weg. De bel gaat en ik kleed me snel om. Ik ren naar buiten en ik fiets naar de stad. Ik leg mijn fiets in een fietsenstalling en ik loop naar een steegje. Het is een lang steegje maar ik kan niet viaar een andere weg naar de stad. Er loopt een man achter me. Ik heb het gevoel dat hij me actervolgt. Opeens pakt de man me bij mijn arm en trekt me naar achter. "Kom op laat zien wat je kunt! Anders ga je er aan!" Zegt de man boos. Ik sla hem in zijn gezicht en hij duwt me op de grond en schopt en slaat me. Ik duw hem van me af en ik sta weer op. Hij komt op me af gerend. Ik voel woede opkomen en ik schreeuw keihard en ik gebruik mijn handen om hem weg te duwen. Door die combinatie vliegt de man naar de andere kant van het steegje. O nee! Door mijn woede heb ik mijn kracht laten zien! Ik ren snel weg en ga naar de fietsenstalling. Ik fiets naar huis. Ik ben thuis en ik gooi mijn fiets neer. Ik ren naar mijn kamer en kom daar op adem. Ik word weer duizelig en opeens word alles zwart...