Ang Complicated Mo(Ipagpapatuloy)

Let Be

"lay"sabit ko nakita ko naman ang pagkagulat naming dalwa sa isa't isa pero mas nagulat ako ng makita siyang galing sa cr na kasama yong babae "lay what are you doing let's go"sabi noon babae hinid na ako tinignan ni lay kundi sumunod na doon sa babae "danica diba si "tiniganan ko naman si ariel at ngumiti "tara na baka naghihintay na sila tita at t5ito kanina pa tayo dito"nauna na ako maglakad papunta sa table namin

"ang tagal yata ninyong dalawa baka may ginawa kayong dalawa"ngumiti na lang ako kanila tita at nagpatuloy na sa pagkain "danica"nagtaas naman ako ng tigin nakita ko naman si areil na nakatigin lang sakin "b--bakit ariel"tanong ko 

"danica are you okey masama ba pakiramdam mo"tumigin naman ako kanila tita "yes tita i'm fine sorry po" "mom i think we need to go "bigla naman ako hinila ni ariel palabas ng resturant "ano ba bitawan mo nga ako iniwan mo sila tita " tinignan naman ako ni ariel tumalikod ako s aknya at babalik sa loob ng rsturant "kung gusto mo umiiyak umiiyak ka na"napahinto naman ako at humarap sa kanya "b--bakit ako iiyak hindi ako ganoong tao kaya pwde ariel tara na at bumalik na tayo sa loob"

"danica pwde rin wag ka magsinungaling danica matagal na tayo magkasama at simpre kilalang kilala na kita hindi ka tatahimik ng ganyan kung walang kang iniisip" tinignan ko naman siya "galing mo rin magsalita bakit  kaya hindi mo yan ginamit noon" tumawa naman si ariel "sorry danica if nasaktan kita noon pinagsisihan ko talaga yon pero masaya ako kasi nakikita na kitang masaya pero nalulunkot ako kung nakikita kitang malungkot danica"natahimik naman ako sa narinig ko matagal tagal narin ng huli kami ng kausap ni ariel 

"thank you ariel"tumulo naman ang luha ko na kanina ko pa pinipigilan lumpait naman sakin si areil at niyakap ako "tahana danica"

pagkatapos ko umiiyak tinignan ko naman ang uniform ni ariel makikita mong ang pagkabasa nito "ariel sorry nabasa ko tuloy yong damit mo"tinignan naman niya ang polo niya :matagal tagal narin ng may umiiyak ng ganoon sakin"namula naman ako sa narinig ko sakanya "okey kana ba talaga siguro naman pwde na tayo umalis dito diba"nasa park kami ngayon ariel dito kung saan kami pumunta ni lay hinid nga ako makapaniwala na alam rin pala ito ni ariel 

"gusto mo ba ng ice cream"napatigin naman ako doon ice cream"umiling naman ako naglakad na kami at sumakay sa taxi pauwi kanila ariel sabi niya gusto na rin niya sabihin sa kanila tita ang totoo 

pagpasok namin sa bahay nila ariel nakita namin sila tito sa sala nagtatawanan napansin namn nila kaming dalawa kaya tumayo sila at lumapit samin "danica tara"hinila naman ako ni tita paupo kasunod naman namin sila tito at si ariel "mom i need to tell you something"napatigin naman sila tita kay ariel at nagtataka "son what is it?"tanong naman ni tita

napatigin naman ako kay ariel at tumigin rin ito sakin "mom and dad sorry po kung hindi ko sinabi sainyo ito pero ang totoo po yan   wala na po kami ni danica"tumigin naman sakin si ariel at ngumit natahimik naman kaming lahat "ganoon ba anak"sabi ni titta tumigin naman sakin si tita at niyakapa ako "sorry danica akala ko kasi "nakita ko naman ang lungkot nila tita "okey lang po iyon at chaka masaya naman po kami sa decision namin ni ariel"

ngumiti naman ulit sakin si tita at tito "sorry mom and dad kung nagsinungaling ako sainyo" "that's okey son naiintindihan naman namin yon sayang at akala ko talaga kayo ni danica"tumawa naman kaming lahat para naman mawala ang lungkot pagitan samin lahat

nagpaalam na ako na uuwi na ako dahil gabi na rin hinatid naman ako ni ariel pauwi samin nagkakwentohan na rin kami ni ariel kahit papaano "salamat danica"ngumit naman ako kay ariel "ano kaba okey lang yon parang wala tayo pinagsamahan"naramdaman ko ang pagtigil ng sasakyan kay bumababa na ako nakita ko si lay sa harap ng gate namin hinid ko napansin na kasunod ko pala bumaba si ariel 

"lay nanjan ka pala"nakatigin lang samin si lay "danica mauuna na ako " nilingon ko naman si ariel "salamat ulit ariel" tinignan ko lang si ariel haggang makaalis siya "mukhang nagabi ka yata'narinig kong sabi ni lay "oo may ginawa kasi kami ni lay"naglakad na ako papunta sa gate namin hindi ko na tinignan pa si lay 

hinawakan naman ni lay ang braso ko "danica gusto ko sana kausapin ka"bumitaw ako at humarap sa kanya "tungkol saan yong kanina o yong pagalis mo"natahimik naman si lay "danica sorry" "sorry para saan lay sorry saan ipaliwanag mo kasi para alam ko hinid yon ganto wala akong alam alam kung ano na nagyayari sayo" "sorry danica pero hinid ko masasabi sayo ang lahat"

"wala ka bang tiwala sakin lay"nakatigin lang ako kay wala siyang masagot ibig sabihin wala siyang tiwala sakin "ano naman yong sing-sing na binigay mo sakin wala lang ba yon lay" "danica hinsi sa ganoon"

"ang alin lay naman sige yong kanina ano yon sino kasama" "hinid mo na kailangan malaman danica" nagulat naman ako sa narinig ko "lay ano ba"tinignan lang ako ni lay "sorry danica"

"bakit ka nagsosorry para saan lay bakit kasi may mahal kana ba ibang o baka naman may nagyari sayo ng babae na yon sa cr lay hindi ka naman ganyan kaya bakit " "danica alam mong hindi totoo yan ikaw ang mahal ko"napaiyak na ako hindi ko na napigilan "lay kung mahal mo ako bakit hindi mo sinasabi sakin ayaw mo magsalita"naglakad na siya at iniwan ako na nakatayo napaiyak na ako sa sobrang sakit