Chapter Nine

353 15 4
                                    

#JTO9 Chapter 9


I buried my face into the scent of the pillows. It's quite unfamiliar, but it smells really good. And I can tell this is the best sleep I ever had since I got back even though I felt pain all over my body. Reluctantly, I removed the blanket over my head.


I slowly opened my eyes revealing the unfamiliar room. Inikot ko ang tingin ko, the room is very manly. Naalala ko bigla ang lalaking kasama ko kagabi and I'm sure I'm in his place. At dahil wala na rin naman akong mapupuntahan ay sumama na 'ko sakanya hanggang pag-uwi niya.


Naramdaman ko ang sakit ng katawan at ulo ko pagbangon pero hindi ko na pinansin 'yon.


Bago lumabas ay inayos ko muna ang sarili ko. As I stare at the mirror, I can clearly see some bruises. Nangi-ngitim na ang panga ko habang ang pisngi ko naman ay hindi na ganun ka-pula. Siguradong ka-kailanganin kong kapalan ang make-up ko mamaya para lang matakpan. I even saw a hickey on my neck. Shit. Dapat matakpan 'to kasi halata namang magkaiba ang dalawa.


Hindi ko pa rin sinasabi kay Paulo ang dahilan kung bakit ako tumakas. And if he's going to ask me about what happened I can straightly answer him. Hindi naman dahil obligasyon ko but I owe him after all, he's the one who helped me.


I clearly remembered everything. Every single detail of what happened. At kung ako ang tatanungin gusto kong kalimutan ang nangyari sa mansion and if it's possible, I will erase that memory pero alam kong imposible.


I pulled my hair into a bun. Wearing only my undies and his white shirt ay lumabas na ako. The smell egg filled my nose.


"Morning beautiful!— I see you've got a hickey." He greeted smiling at me.


Umupo ako sa high stool na nasa gilid ng island counter bago siya tignan.


"Hmm, morning, Pau," I greeted back sleepily. As he went near me he wraps his arms around my waist then I felt him kissed my hair.

"Hmm. Pau. You already have a nickname for me."

"Sorry—" He cut me off.

"No. It's okay. I want it." I smiled.

"What time are you leaving?" He asks into my hair.

"I need to be in the office at 9," I stated. Naramdaman ko naman ang pagtango niya mula sa likod ko. Nang lumayo siya ay pinanuod ko na ang bawat galaw niya.


Inabot niya sakin ang ice pack.

"I already did that to you last night, but you can do it again." I nod.


Nilagay niya naman ang avocado toast with egg and berry smoothie sa harap ko. Hmm, healthy living.


I muttered a soft thank you nang umupo na siya sa tapat ko.


Alam kong mali itong ginagawa ko. Hindi ko na nga rin mabilang kung ilan na ang nagawa kong kasalanan simula kagabi pero hindi ko 'yon pinagsisisihan. Hindi ko naman sinasabing okay lang ang ginawa ko pero kagabi parang nakaramdam ako ng kakaiba. It's hard to explain, but being around this guy I'm having that light carefree feeling.


"I have a boyfriend," Sabi ko ng hindi siya tinatapunan ng tingin. Well, hindi ko alam kung boyfriend ko na nga ba ulit si Evo but surely there is something going on between us. Mahirap nga lang i-explain kung ano 'yun lalo pa't hindi pa naman kami nag-uusap.


Nang hindi siya sumagot ay tinignan ko na siya.


"Well, not exactly a boyfriend. It's complicated."


Just This Once [KYRU]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon