şefkat yoksunu

Anne Karnındayım

Varlığından haberdar olunduğundan beri istenmeyen Mevhibe'nin ağzından dinleyeceksiniz şevkat yoksunluğunu.

Annesinden yoksun bir kızın hikayesi bu . 15 yaşında geçmişinden yamalı bir genç kızın.

......

İşte.....

Anne karnındaydım . Annemin daha varlığımdan yeni haberi olmuştu. Sanırım beni istemiyordu. Babamın geçmişinin etkisi altındaydı .

Yemeğini kendisi yapar , kendisi toplar , sabah uyanınca yatak örtüsünü kendisi örterdi babam . Annem bu düzene ayak uyduramamıştı .

Beni ögrendiği gün babama dönüp ;

"Ben evliliğemi yoksa çocuğamı alışacağım ? "

dediğinde , beni istemediğinin kanaatine varmıştım. Benim ölmem onlardan bir şey eksiltmeyecekti . Beni tanımıyorlardı bile . Ve tanımakta istemiyorladı. Galiba bende onları hiç tanıyamayacaktım . Babamda bu isteksizliğe karşı gelememişti .

.......

Ölümüme bir gün kala ...

Babam içini çeke çeke dayıma anlatmıştı beni ve annemin isteksizliğini. Yengemin babaanneme haber vericeğinden habersizlerdi tabi .

Annem kararlıydı. vazgeçecekti benden . Oysa daha görmeden nasılda seviyordum onu . Ellerim ayaklarım daha oluşmamıştı gözlerim bile yoktu ama : Sanki ona içten sarılıyordum .

Ölümümden bir saat önce . Annem kürtaj masasına yatmış bana veda etmeyi bekliyordu ..

Ameliyathane kapısında babamın yakasına yapışmıştı biri . Hastane koridoru onun çığlıklarıyla yankılanıyordu.

"O cana kıyamazsınız. Analık hakkımı helal etmem . Ona ben bakacağım "

Galiba o babaannemdi. Yani gelecekteki annem....

Babam haşinle ameliyat masasından kaldırmıştı annemi ;

"Yürü gidiyoruz "

......

Mutlu olmuştum o an . İstemese bile beni görecektim ya annemi , o bana yeterdi .