Jun'un elini yaralamasının ardından hastaneye gidip elindeki camları temizlettik ve yaralar derin olduğu için birkaç dikiş attılar. Eline dikiş atılırken, ben de kafamı çarptığım için doktora gittim. Normalde önemli bir darbe değildi ama önceden kafama çok sert bir darbe almıştım ve ufak darbeler bile etkileyebiliyordu. Biraz şişmişti fakat doktor herhangi bir sorun olmadığını söyledi. Sadece birkaç gece ağrı yapacaktı.
Jun'u da alıp otoparka doğru yürümeye başladım. Eline atılan dikişlerden dolayı mızmızlanıyordu. Eskiden hep hastalandığında veya iğne yapıldığında çocuk gibi mızmızlanırdı. Açıkçası çocuk gibi davranınca çok tatlı olduğunu düşünürdüm. Kendi kendime düşünürken gülümsediğimi fark etmemiştim.
"Ne gülüyorsun komik mi? Canımın yanması hoşuna mı gidiyor yoksa? Sadist pislik."
"Ben mi dedim cama yumruk at diye."
"Ben mi dedim çıldırt diye?"
"Ben mi dedim çıldır diye?"
"Sinirlendiren sensin senin suçun."
"Oyuncağın çalındı diye neden bu kadar sinirlendin ki? Oynayacak kimse kalmadı mı yoksa?"
Olduğu yerde durup kendi kendine bir şey mırıldandı.
"Ne dedin?"
Cevap vermeden sessizce arabaya bindi.
Beni eve bırakırken Wonwoo dışarıda çicekleri suluyordu. Yanımda Jun'u görünce gözlerini kısarak ikimize baktı. İçeri girdiğimde soru yağmuruna tutulacağımı biliyordum. Eve girdiğimde o soru sormaya başlamadan olanların hepsini anlattım.
"Bu kadar tepki vermesi normal değil. Bence seni seviyor."
Bir süre duraksayıp düşündüm.
"Eğer sevseydi geçmişte öyle bir şey yapmazdı..."
"İnsanlar zamanla değişir, belkide yaptıkları yüzünden pişman olmuştur. Ya da bir sebebi vardır. Nedenini hiç sordun mu?"
Yaptıklarının nedenini hiç sormamıştım. Ne geçmişte yaptıklarının ne de şimdikilerin... Hiç sorma fırsatım olmamıştı. Belki de alacağım cevaptan korkuyordum.
"Ondan kaçıyorsun çünkü yeniden aşık olmaktan korkuyorsun."
Konuşmaya devam edeceği sırada lafını böldüm.
"Bu konuyu daha fazla uzatmayalım lütfen. İyi geceler Wonwoo."
Odama gidip bir süre düşündüm. Ne kadar düşünürsem düşüneyim mantıklı bir cevap bulamıyordum. Artık yorulmuştum ve daha fazla düşünmek istemiyordum. Ayrıca başım inanılmaz derecede ağrıyordu. Kalkıp uyuyabilmek için bir zamanlar bağımlı olduğum uyku ilacımdan alıp yatağıma döndüm.
