o gün okulda türkçe dersinde bir hikaye yazmamız lazımdı. ben ise ertesi gün anneler günü olduğu için anneme mektup yazdım nesrin hoca beni ayağa kaldırdı ve okutturdu baştan bi gözlerim doldu ama olsun anneme olan özemmimi kimse anlayamaz şöyleydi mektubum
Annecim, belki şuan beni görmüyosun, belki duymuyosun ama şunu bil ki umrumda değil hiçbişey bugün senin günün annecim hep mutlu ol belki 23 Nisanda ben senin aklına gelmedim bugün İrem'in günü diye hatırlamadın. Yeğenlerinleydin çünkü. Her geçen gün seni daha çok özlüyorum annecim içimde sana olan özlem her geçen gün daha çok büyüyo anne. Keşke şimdi yanımda olsan sana doya doya sarılarak "Annecim Seni Çok Seviyorum" diyebilsem. Ben en büyük gidişi sende yaşadım anne biliyo musun? Yokluğun o kadar büyük ki, yokluğunu o kadar çok hissettiriyosun ki. Anne özlemini, sensizliği. Neden babamı bırakıp gittin ki? Ben her dışarı çıktığımda anne baba çocuk geziyolar. Ama biz öyle değiliz. Ben, babam, abim hep bi sandalye boş belki gün gelir doldurursun anne Eğer sen değilde o sandalyeyi başkası doldurur olursa bil Ki hep boş görücem o sandalyeyi hiç bizaman yerini dolduramaz kimse. Benim zaten annem var sensin. Şuan bana büyük bi kız gözüyle bakabilirsin anne ama ben büyük bi kız değilim ki. 7 yaşımdan beri annesizim. Neyin doğru olduğunu neyin yanlış olduğunu çok iyi biliyorum belki bunu senden öğrenmedim, yaşayarak öğrendim, yaşadıklarımla. Abim annemi istemiyorum sevmiyorum hiçte özlemedim diyo ama biliyorum ki oda seni çok özledi sana içimizde çook büyük bi sevgi var. En son hatırladım şey sen beni ayağında sallıyodun anne. Bu kadar erken mi bırakıcaktın beni? Hangi anne çocuğunu istemez ki, ama sen bizi istemedin anne. 4 Eylülde bekledim aramadın, 23 Nisanda bekledim aramadın, 5 senedir bekliyorum aramıyosun. Biliyo musun anne bu şekilde hayatta ki zorlukları daha kolay öğrendim. Anne kızlarının en büyük sırdaşı, en büyük yardımcısıdır ben bu hayatta sırdaşım ve yardımcım olmadan gittim hep. 1.sınıfta babam bana "Kızım babannenin yanına gidiyoruz" dediğinde sen ben abim babam oturmaya gidiyoruz sandım. Bana söylemediniz, babam; "Bekle kızım anneanenle işleri var gelicek" dedi sabırla seni aylarca bekledim. Sonradan eşyalarım geldi ardından, sen kokan giysilerim her gece onları koklayıp sessizce iç çekerek "Annecim" diye ağladım. Şimdi daha iyi anlıyorum. Artık daha güçlüyüm. Tekte kalabilirim. Sağlam adımlarlada yürüyebilirim anne. Sen yokken bunları öğrendim. Abim her ne kadar annemi istemiyorum dese bile seni çok seviyo. Biz seni çok seviyoruz Anne. Sen hep bizim kalbimizdesin, en derinlerinde... "Anneler günün kutlu olsun annecim, ben seni şuan düşünüyorum en içten seni seviyorum buda kutlamak sayılır"
Anneannemle işin bitmedi mi anne gelmiyomusun? Söz bak diğer çocukların yaptığı gibi yapmıycam seni hiç üzmiycem kızmıycamda hiçte sözünden çıkmıycam özledim anne gel artık.
tüm sınıfın gözleri dolmuştu ayakta alkışladılar ama kimse özlemimi durduramıyor :( :(
