แต่งเพื่อเข้าร่วม #0430MemoriesofJINV เด้อ_______________________________
เสียงอื้ออึงดังมาจากห้องที่ถูกปิดจนฟีงไม่ได้ศัพท์
คิม ซอกจิน เดินลงจากรถเมล์หลังจากโชเฟอร์จอดเทียบป้าย หันหน้าเข้าหาโบสถ์แห่งศาสนาคริสต์ ก้มมองนาฬิกาข้อมือที่อยู่ภายใต้เสื้อไหมพรหมสีแดง ปรากฏว่าเลยเวลาที่เขาควรจะมาถึงไปได้เกือบๆชั่วโมงแล้ว
ซอกจินมาสาย.. แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาสนใจ
ขายาวในกางเกงสแลคเดินตรงไปยังรั้วไม้สีขาว ออกแรงผลักเพียงนิดก็เปิดออก เขาก้าวเข้าไปข้างในและปิดประตูลงดังเดิม ในมือหนาประครองกล่องของขวัญในห่อกระดาษสีแดงคาดประดับด้วยเชือกสีเหลือง เดินไปยังประตูสีไม้ และเสียงภายในห้องนั้นเริ่มดังและชัดขึ้น
ซอกจินเบามือที่สุดในการหมุนลูกบิดประตูเพื่อไม่ให้เป็นการรบกวน ห้องกว้างมีเก้าอี้ยาวเรียงรายหันไปทางแท่นพิธีที่มีบาทหลวงหรือที่ทุกคนเรียกว่าพ่อ ยืนกล่าวคำยินดีอยู่ตรงนั้น เขารีบพาร่างตัวเองไปยังพื้นที่บนเก้าอี้ที่ว่าง ก้มหัวโค้งลงทักทายผู้อาวุโสที่นั่งอยู่ก่อนพร้อมขอโทษไปด้วยที่มาไม่ทันเวลานัด
ทุกคนยกยิ้ม และหันหน้ากลับไปยังแท่นพิธี วันนี้เป็นวันดี และโบสถ์แห่งนี้ ผู้คนจะเยอะเป็นพิเศษ
วันคริสต์มาส..
ทุกคนที่นี่ล้วนแต่งตัวด้วยโทนขาวแดง ไม่เว้นแม้แต่บาทหลวงที่เป็นจากดำสุภาพ เป็นสีขาวด้วยเช่นกัน
ตาคมสอดสายตาไปยังด้านหลังของบาทหลวง ปล่อยให้พิธีการดำเนินไปโดยไม่ได้เข้าหู เขาทิ้งสายตาไว้ตรงนั้น ตรงที่ผู้ชายตัวเล็กคนนึง ที่วันนี้มาในชุดซานตาคลอส
คิม แทฮยอง..
คงเป็นเหตุผลที่ทำให้ทุกวันอาทิตย์ คิม ซอกจิน จากครอบครัวที่ไม่เคยมีศาสนา นั่งรถมาไกลเพื่อที่จะได้เจอใครบางคน