zijn naam is liam - a one direction story

geen hoop meer.

------------------------------------------------------------------

liam's pov (jaja eerste keer liam!)

verbaasd blijf ik achter terwijl ik daniëlle zie wegrennen, heb ik iets verkeerds gedaan of gezegd? ik weet het niet meer... misschien is het beter als het uit gaat, misschien wel misschien ook niet.

langzaam loop ik terug naar het cafétje maria en de jongens kijken me aan ''waar is dani?'' vraagt zayn ''ze rende weg'' zeg ik terwijl ik nogal down naar beneden kijk. ''kom op man het komt wel goed'' zegt niall die me een schouderklopje geeft. ineens staan ze allemaal op ''we gaan wat eten en dan naar die nieuwe club ga je mee?'' vraagt maria ik schud van nee ze mompelen allemaal iets van een ''oke'' en ''jammer'', geven me een jongens knuffel en lopen weg. ik pak mijn jas loop naar buiten en ga op mijn scooter naar huis. eenmaal thuis gekomen ga ik gelijk naar boven en val in een droomloze slaap...

 

daniëlle pov.

ik ren naar huis huilend laat ik me op mijn bed vallen. zal ik het doen , of niet, nee! ik moet en zal dit volhouden! zucht ik ben zó moe maar tegelijkertijd zo wakker ik heb liam vast heel erg pijn gedaan. ik zucht diep en kleed me om ik haal al mijn make up eraf en ga in bed liggen, als ik bijna in slaap val gaat mijn mobie ik kijk op het schermpje liam staat erop, met trillende handen neem ik op.

(D is daniëlle en L is liam)

D: hallo?

L: waarom rende je weg?

hij klinkt boos erg boos...

D:liam ik kan het uitleggen...okey misschien toch niet maar wees niet boos

L: ik wordt het zat dat je alles verbergt daniëlle, ik kan er niet meer tegen echt niet.

ik zucht diep dan word het toch maar tijd om het te vertellen..

 

*flashback*

ik zit in de klas bij wiskunde, totdat mijn mentor binnenkwam. ''daniëlle kun je even meekomen?''

ik knikte en liep mee naar de gang, ''is er iets wat ik niet weet ofzo?'' vroeg mijn mentor aan mij ik schudde mijn hoofd ''nee niet dat ik weet'' antwoorde ik verward hij knikte alleen ''je ouders hebben gebeld en komen je nu ophalen dus ik wil dat je je spullen alvast pakt en naar buiten gaat je vader kan elk moment komen'' ''oke'' zeg ik en loop terug naar de klas iedereen kijkt me aan, ik pak snel mijn jas en spullen en loop de school uit. ik kijk rond ik zie mijn vaders auto aan komen rijden.

ik stap in ''waarom wordt ik opgehaald?'' vraag ik verward mijn vader kijkt voor zich uit ''jij gaat nu meteen in therapie'' is het enige wat hij zegt en ik weet gelijk waar hij het over heeft... ik werd heel erg gepest en daardoor ging ik mezelf snijden ''hoe zijn jullie dit te weten gekomen?'' vraag ik 

 

------------------------------------------------------------

dit is kort i know maar ik ben zoooo inspiratieloos als jullie ideën hebben zijn ze van harte welkom ik hoop dat het niet te kort is en sorry dat het zo lang duurde xx me