Yeni evime adımımı attıgımda ilk olarak iceriyi süzdüm. Çok gereksiz siyah perdeleri olan, ahsaptan ve kucuk gorunumlu bir evdi burası. Yanda kücük bir sominesi vardı ama simdilik isime yaramayacaktı. Artık burada kalacaktım. Durumumdan dolayı yine baska bir eve taşınmak zornda kaldım, yani buraya. Bakalım ne maceralar yasayacagım..
Eve geldigimde zaten yorgundum ve sabah okul vardı. İlk günden okula gitmemek cok ayıp olurdu. Yatagın ustundekileri kaldırdım ve kuruldum. Aldıgım pozisyonu bozmadan uyudum.
Sabah alarmımla gözlerimi açtım. Yeni ev, yeni okul, yeni insanlar.. Ben alıskınım, ilk defa degil. Okulda yeni oldugum icin kıyafet ihtiyaclarım karsılanacak. Kalkıp elimi yuzumu yıkadıktan sonra bir pantolonla duz siyah badi cektim ve saclarımı her zamanki gibi atkuyrugu yaptım. Makyaja asla onem vermem gerek yok. Yüzümde sivilce vb şeyler çıkmaz zaten.
İsim bittiginde dısarı cıktım ve oldugum yerde servisi beklemeye basladım. Annem ayarlatıyor. Sanırım pahalıya patlıyordur. Servisim nihayet geldiginde en arkalara kuruldum ve okulumu dusunmeye basladım. .
Okula gelmistik. Diger okullarımdan cok daha buyuktu. Enteresan bir binaydı beni sasırtmıstı ve hosuma gitmisti. İceri girdigimde müdür odasını zar zor buldum. Biraz konustuktan sonra bana formlarla okul numarası verdi. Ne isime yarayacaksa.. Beraber sınıfıma geldik ve müdür hanım beni sınıfa tanıtıp bıraktı. Tahta önünde durmayı ne kadar ilk olarak yaşamasamda her seferinde heyecanlanıyorum. Herkes bana degisik ve garipser bakarken konusma geregi duydum ve basladm
"Adım Asley. Buraya özel sebeplerden dolayı tasındım. "
Fazla bir şey sorulmamıştı. En arkaya gecip oturdum. Ders bitimine yakın kapı caldı ve iceriye bayan müdürle yanında bir erkek girdi. Müdür onun hakkında konusurken ben onun masmavi gözlerine takılmıştım. İsmi Calvin mis. Gözgöze geldigimizi anladıgımda sınıfta yalnızca benim yanımında boş oldugunu anladım. İstemsizce kaydım kendinden biraz bahsedip yanıma dogru yurumeye basladı. Esyalarımı yanıma cektim ve oturmasını bekledm. Oturduktan sonra ona son bir kez baktım. İri yapısı, sarı sarı saçları ve deniz mavisi gözleriyle bakılmayacak biri degildi. Dikkatimi toplayıp kendimi derse verdim.
Tam ögle teneffusune girdigimizde kantine cıktım. Demir korkuluklar cok dikkatli yapılmış. Kantin sırasında kendin tabagını alıyorsn ve istedigin miktarda yemek koyuyorlar ya da biskuvi gibi seyler alıyorsun. Tabagımı doldurup bir masaya oturdum. Yemegimi yiyecekken gözüm elinde tabagıyla birini arar gibi bakan Calvin e takıldı. Gözgöze geldigimzde yuzunde sanki cocuk sevinci vardı. Beni arıyormus gibiydi. Yanıma kosar adımlarla gelip yerlesti. Az biraz sohbet ettik. O yerken bende son ayranımı iciyordum ve etrafı izliyordum. Bir an karşıda bana bakan yüzü yanık gibi olan korkunc gorunumlu o varlıgı gorunce nasıl ayaklandıgımı bilmiyorum. Masaya dayanarak ayaklandıgım icin hersey uzerime dokulmustu. Ellerimle yüzümü kapadım ve gözyaslarımın inmesine izin verdim. Kendime geldigimde ellerimin ustundeki baskıyı hissettim. Ellerimi indirdim ve karsımda Calvin i gordum. Bana korkmuş gozlerle bakıyordu. "Asley iyimisin!" diye bagırdıgını anladgmda "ii-i-iyiyim" diyebildim. Ellerimden beni tutarak sınıfa inmeme yardım etti. Herkesin bana igrenc gozlerle baktıgını hissediyordum. Arkamdan sovuyorlardır. Sırama kavustugmda kafamı gomdum ve bu gunun bitmesi icin dua etmeye basladım.
CALVİN YANIMA TASINIYOR
Eve geldigimde hala korkumu uzerimden atamamıstım.Koltuga boylu boyunca serilip camdan dısarı bakıyordum. Etrafa bakıyordum ama başka seyler dusunuyordum. Aklım dısarıda degildi. Bir anda gözüm yeni tasınanlara takılınca dusuncelerimi bir kenara bıraktım ve odaklandım. Şu..oradaki, evet o Calvin den baskası olamaz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir şeyler Görüyorum
General FictionBir şeyler görüyorum, insan degiller. Bir şeyler görüyorum, beni korkutuyorlar. Bir şeyler görüyorum, hayatımı kısıtlıyorlar. Tek bildigim onlardan nefret ettigim. Bir şeyler yapacağım ve onları görmeyeceğim ya da onlar beni görmek istemeyecekler..
