remember me • verkwan

¹³

Maaga akong nagising para makapag ayos ng gamit. Syempre gusto ko ako ang makita ni My Boo sa pag gising nya. Ngayon na ididischarge si Seungkwan. Ofcourse, gusto ko rin na ako ang maghahatid sakanya.

Even tho he doesn't remember me . . .

Yes, I admit that it really hurts seeing him with another guy.

But what can I do right? All I can do is to bring back the memories we had.

"Oh wag ka ng mag drama Hansol, tara na"

"Hindi naman ako nag ddrama hyung eh!"

"Di daw sus, ewan ko sayo!"

Napailing nalang ako kay Jeonghan hyung at naglakad na kami habang naka akbay sya sakin.

"Hyung,"

"hmmm?"

"Sa tingin mo ba maaalala pa ko ni Seungkwan?"

"Ano bang klaseng tanong yan? Syempre naman"

"Parang hindi na,"

". . ."

"Joke lang! Hahaha! Hindi naman ako susuko eh, lalo na't may pinang hahawakan ako. Yung singsing"

"Ay oo nga pala? Asan yung singsing nya?"

"Nasa akin, inalis nung doctor"

"Ay bakit?"

"Basta bawal daw, kaya tinago ko muna"

"Hmm, basta wag kang mawawala ng pag asa, nandito kami lagi naka suporta sayo"

"Salamat hyung"

Nginitian ko si Jeonghan hyung, sinuklian rin naman nya ko. Nag kwentuhan lang kami hanggang sa makarating na kami sa hospital.

Nang papunta kaming elevator, bigla akong naging malungkot. Hindi ko alam pero pakiramdam ko ako pinaka malungkoy na tao sa mundo? Bigla bigla nalang akong nag mood drop-

"May problema ba? "

"W-wala naman hyung"

"Yung totoo? Is there something bothering you?"

"Actually I have a bad feeling. I-I don't know hyung, I suddenly feel so sad"

"Hmm, baka naman may naisip ka lang, sige na hayaan mo na cheer up Hans"