ZOMBİ:İNSANLIĞIN SONU

BÖLÜM 7: KAÇIŞ

Kapıya baktığımda Brad kapıyı kapatmaya çalışıyordu sanki dışardan birisi kapıyı açmak için zorluyordu.
Brad:"Ne bakıyorsun, yardım etsene"dedi

Hemen kapıya doğru koştum,koşarken de yan sehpada duran silahımı belime taktım.Brad'in ateşlediği silahın sesini duyan hastalıklılar buraya gelmiş olmalı, ama kaç tane vardı ?

Brad'le kapıyı kapatmaya çalışıyorduk ama engelleyen bişey vardı, bir hastalıklı kolunu kapının arasına koymuştu,zorladığımız halde kapı kapanmıyordu.
Brad:"Elini kesecek bişey bulmamız lazım"dedi
Bende"Mutfak çekmecelerinden kesecek birşey bul,kapıyı ben tutarım."dedim.

Brad hızlı bir şekilde mutfağa gitti, birkaç dakika sonra elinde satırla geldi.

Kapının arasında olan hastalıklının koluna bir kaç kere satır darbesi vurdu ve kol koptu ve içeri düştü, kapı kapandı.

Brad'in beyaz suratında nokta nokta kan izleri vardı, kapıya sırtımızı yaslayıp yere oturduk ve derin bir oh çektik ama daha herşey bitmemişti, hastalıklılar sağımızda ve solumuzda bulunan camları yumruklamaya başladı kim bilir kaç tane ucube vardı.

Brad'e "Yiyecekleri, içecekleri topla ve kapının önüne koltuğu çek"dedim.

Bende silahları ve çantaları aldım,camlar çok uzun süre dayanamazdı hatta çatlamaya başlamıştı.

Kapıdanda yumruk sesleri gelmeye başladı, Brad daha koltuğu çekmemişti.

Brad'e "Silah çantalarını al ve yukarı çık"dedim.

Brad çantaları aldı, yukarı çıktı ve silahları hazırladı bende yiyecek çantasını aldım ve merdivene yöneldim, o sırada kapıdan çıtırtılar geldi.

Daha hızlı hareket etmeye başladım ve merdivenden çıkarken kapı kırıldı, içeriye 7-8 tane hastalıklı yığıldı.

Hemen Brad'in yanına gittim, koridorun sonunda bulunan sandığı merdivenin önüne çektik o sırada yere yığılan hastalıklılar toparlandı ve ayağı kalktı.

Kapıdan içeri daha fazlası giriyordu fakat hepsi bizi farkedemişti, birkaçı merdivene yöneldi ama sandık onların çıkmasını önleyebilirdi.

Arkada duran pencereye yöneldim,camı açtım, karşıdan eve doğru gelen birkaç tane hastalıklı gördüm sanırım üç taneydi.Dürbünlü av tüfeğimi çantasından çıkardım,şarjöre 5 mermi koydum,kaçış yolumuzu açmak için onları haklamam lazımdı,ikinci kattaydık altımızda ahır vardı, onun çatısına atlayacaktık ve yola koşarak devam edecektik çünkü arabamız yoktu.İşimiz çok zordu, bir arabamız olsa çok iyi olurdu ama arabam otoyolda kalmıştı.

Dürbünü ayarladım tam birinin kafasına nişan aldım ki Brad" Hızlı ol dostum geliyorlar !" dedi.

Korkuyordum,elim ayağım titriyordu ve nişan almakta zorlanıyordum.

Tetiğe bastım ama ıskaladım, hızlı olmam lazımdı çünkü silah sesi daha fazlasını yukarı çekiyordu.

Nefesimi tutup bir daha denedim ve vurdum geriye iki tane kaldı, eve daha yakın olana nişan aldım, nefesimi tuttum ve ateşledim vurmuştum geriye son birtane kaldı.

Tam tetiğe bastım ki Brad "Daviiid geliyorlar dedi."

Iskalamıştım hemen kendimi toparladım ve nişan aldım, tetiğe bastım sonuncuyuda vurmuştum.

Silahı çantasına koydum ve çantaları sırtladım, o sırada sert bir gıcırtı sesi geldi, hastalıklılar sandığı geçmişti, Brad yanıma geldi, biran bakıştık ve kendimizi camdan attık.

Çok yüksek değildi ama çatıda sağlam olmayabilirdi, bu yükseklikten atladığımızda çökme ihtimali oldukça yüksekti ve öylede oldu ahırın tahtadan yapılmış yerine düştük.

Brad "Sert bir düşüş oldu, iyimisin ?"dedi.

Ayağımın üstüne düştüm, ağrıyordu ayağı kalktım yürüyordum ama tökezleyerek.

Brad de ayağı kalktı, ikimizde karşımızda duran şeye çok şaşırmıştık.

Brad "Aman Tanrım...

BÖLÜM SONU...
YENİ BÖLÜM İÇİN VOTELEYİN VE GÖRÜŞLERİNİZİ YORUMLA BİLDİRİN.
#SOMA