♠25♠
Pişmanlık tohumları düştüyse yüreğine, üzülme!
Hepsinin sebebi sensin, feryat etme!
Belki dert gördüğün, derman olur yüreğine!
Belki de yaranın ilacı zehrindedir!!
Kim bilir?
kivircikbirdunya
(Farid Farjad-Hiçlik🎶)
(İthaf;ddamla16)
Kader yeter ki yazılmış olsun, sen tesadüf sanırsın. Oysa kader ilmeklerle örer hayatını. Saçlarının kırığına kadar düğümler seni yaşama. Kirpiğinin ucuna konan toz zerresi bile kaderin olduğunda, yavaş yavaş kuyusuna düşersin sevdanın.
Çırpınır, sağa sola kaysan da, kavga etsen de kaderi yenemezsin!
Kadında yenemeyeceğini biliyordu kaderi. Susuyordu.. Her an yüreği çaresizlikle doluyordu.
Kara konağında hazırlıklar devam ediyordu, herkes içine gizlediği acılar, dertler ve kederlerle yüzüne yapıştırdıkları gülümseme eşliğinde hiçbir şey olmamış gibi hayatlarını süsleyip püsleyip insanların önlerine seriyorlardı.
Sarya Afran'ın seslenmesinden sonra kafasını Revin'e doğru çevirmiş ve omuz silkerek merdivenleri inmeye başlamıştı.
Ve birileri daha aşkın kucağına düşüyordu.
Roni ise öylece kala kalmıştı. Sebebini bilmediği bir ağrı vardı sol yanında ve yutkunamadığı , anlatamadığı bir şeyler vardı içinde. Sanki Yüzyıllardır oradaymış da sonradan bedeni gelip her şeyden habersiz bütün olmuştu o dertlerle birlikte yüreğine.
Kısa sürede Çağlar ailesi Kara Konağına yollanmışlardı. Tatlılar hazırlanmış, ikramlıklar paketlenmiş di. Arabalar yola çıkmıştı. Revin ve Afranda aynı arabadayken sessizleşmişlerdi. Afran kafasını çevirmiş ve Revin'in elini avuç içine koyarak dışarıyı izlediğini farketmişti.
Geceleri kadının saçlarındaydı. Simsiyah saçları. En az yarım saat önce, parmaklarının meskeni olan saçları.
Derin bi nefes almış ve kafasını çevirmişti Afran.
Adamın nefesine karşılık kadının hareleri adama yönelmişti. Yine kalıplaşmış saçlar, yine çatık kaş ve son zamanlarda kesmediği kirli sakalları. Neler olduğu hakkında pek fikri yoktu ama yavaş yavaş tükendiğini hissediyordu Revin. Özellikle geceleri uyanmaları artmıştı. Nedense eli hep adamın açık kalan pikesine uzanıyor, üzerini örterek çıkıyordu gece yarısı odadan. Afran'ın sorun çıkarmadan koltukta uyumasına dahi şaşırmıyordu artık. O eski sinirinin gittiğini fark ediyordu. Sanki eskiden ezeli düşmanı iken Revin, şimdi herşeyi boş vermiş ve inzivaya çekilmiş bir derviş gibiydi adam. Düşüncelerine dahi kızıyordu Revin.
Afran'ı dervişe benzetmek, manevi hakka hakaret sayılırdı!
Ama tanıyamadığını biliyordu adamı. Hayatında tanıdığı en farklı karakterdi Afran. Ve o en farklı karakter kocası olmuştu!
Bakışlarını çektiğinde konağın kapısı önüne vardıklarını farketti. O koca kapıya bakarken film şeridi gibi geçmedi hayatı gözlerinin önünden.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
REVİN (KAÇ - MA - K)
Ficção Geral???????????????????????????? Adım attı. Sağlam bastı. Bastığı yerin canı acıyor, kadının yürüyebilmesi için fırsat tanıyordu. Kadın, gözlerini gezdirdi, büyük bahçede duranlarda. Attığı adımlar onu konağın kapısına sürüklüyordu. Adım attı, acı k...
