Souls~5SOS

"Καλό Θάνατο..."

''Αω...Μήπως η γλυκιά μας Max φοβάται εδώ μέσα;''είπε μία φωνή ξαφνικά και αναστέναξα.
Ίσως ήταν η Carol...

Carol, Carol... Όλοι μιλάνε για εκείνη εδώ μέσα... "Καλή ψυχολόγος" , "χρυσή γυναίκα", "έχει θεραπεύσει ακόμα και τον ίδιο τον διάβολο"...
Ετσι έλεγαν όλοι για εκείνη ακόμα και πριν έρθω να δουλέψω εδώ...

"Γιατί το λες αυτό;" της απάντησα  ενοχλημένη και μάζεψα τα χαρτιά πάνω από το γραφείο μου...

Το γραφείο μου βρισκόταν στον 3ο όροφο του ψυχιατρείου Autumn και ήταν παραδόξως αρκετά ευρύχωρο...

Ένα μεγάλο παραθυρο βρισκόταν απέναντι από την πόρτα, από το οποίο έμπαινε μέσα αρκετό φως και από το οποίο έβλεπα τους καινούριους ασθενής μας...

Η αλήθεια ήταν, ότι φοβόμουν...

Ναι, δουλεύω σχεδόν 7 χρόνια ως ψυχολόγος σε αυτό το ψυχιατρείο και ναι έχουμε "συμβουλέψει" σκοτεινές ψυχές, αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με την άφιξη που έχουμε σήμερα...

Βασικά τις αφιξεις που έχουμε σήμερα...

4.

4 αφιξεις.

4 νέοι άνδρες που είναι υπεύθυνοι για τον θάνατο πολ-

"Δεν ξέρω... Φαίνεσαι κάπως από το πρωί γλύκα. Πάντως αν φοβάσαι, ξέρεις ότι πάντα, κάθε στιγμή και ώρα της ημέρας μπορείς απλά να παραιτηθείς."μου είπε και ένα υπεροπτικο χαμόγελο ζωγραφίστηκε στα χείλη της.

Γιατί να είναι τόσο υπεράνω και σπαστικιά... Γιατί όλοι την θεωρούν τόσο καλή;

" Το ξέρω Carol, μην ανησυχείς..."της είπα ενοχλημένη και αναστέναξα.

Απλά φύγε από το γραφείο μου και πάνε στην δουλειά σου κουκλίτσα.

Γύρισα να δω αν ήταν ακόμη εκεί, και τελικά είχε φύγει.

Πήγα να κλείσω την πόρτα, για να ελέγξω κάτι χαρτιά ασθενών, έτσι ώστε να ξέρω τι περιπτώσεις έχω να αντιμετωπίσω σήμερα.

Έκατσα στο γραφείο μου που βρισκόταν ακριβώς στην μέση του δωματίου και άρχισα να ξεφυλλίζω τα χαρτιά.

Ema Hut

Σύνδρομο: Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων.

Steven Loops

Συνδρομο: Κοτάρ.

Από έξω ακούστηκαν οι πόρτες του ψυχιατρείου να ανοίγουν.

Ήταν εδώ.