Een Nieuw Begin

Proloog

"Op een nieuw begin." Zegt Isabel, wetende hoe moeilijk dit jaar is geweest voor de drie mensen voor haar. "Op een nieuw begin." Herhalen Bram, Liselotte en Evert, alle drie met een brede glimlach op hun gezicht. Het afgelopen jaar is moeilijk geweest. Toen het jaar begon, was Fenna net een paar weken weg. Toen geloofden de rechercheurs er nog in dat ze haar terug zouden vinden. Maar de weken werden maanden, en het geloof verdween. Toen kwam het verdriet en de rouwperiode; Fenna, hun eigenwijze, impulsieve, gekke, slimme, lieve Fenna is dood.

Bram en Liselotte kijken even naar elkaar. Juist in die tijd, in de tijd van het verdriet vonden ze elkaar. Ze hebben steun aan elkaar gehad, Bram sliep regelmatig op Liselottes bank, en uiteindelijk groeiden ze zo ver naar elkaar toe dat die kus plaatsvond. Die kus die alles veranderde, die kus waardoor ze nu samen zijn, en heel erg gelukkig. Wat het nieuwe jaar ook gaat brengen, ze zijn niet meer alleen, en ze weten dat ze samen alles aankunnen.

Evert werpt een blik op Isabel. Hij had veel moeite om met Fenna's dood om te gaan. Zo ontzettend veel moeite dat hij elke keer weer in het ziekenhuis belandde. En daar ontmoette hij deze vrouw. Deze lieve, slimme, mooie vrouw. Hij houdt van haar en zij van hem, al vindt hij het soms lastig, omdat Fenna nog altijd een plek in zijn hart heeft. Maar het eerste jaar na haar dood heeft hij overleefd, de eerste keer alles meemaken zonder haar heeft hij gehad, vanaf nu kan het alleen maar makkelijker worden, zeker omdat hij nu Isabel heeft.

De drie rechercheurs, én Isabel weten het zeker. Het kan dit jaar alleen maar beter worden dan vorig jaar. Het is tijd om weer te lachen en weer te genieten. Het is tijd voor een nieuw begin.